Bijna vier maanden zonder wedstrijden….ik weet niet wie het ergen vonden; onze voetballers, onze trainers of de stiekem toch de ouders………. Gelukkig zijn we weer al een behoorlijk aantal weken aan het trainen maarrrrrrrrrrr dat is toch niet helemaal hetzelfde. Onze nog maar net gestarte en niet zeker niet onverdienstelijke avontuur in de hoofdklasse kwam helaas tot een abrupt einde. En natuurlijk is het lekker om nu weer met een bal bezig te zijn, maar je ziet toch dat het echte doel ontbreekt (spelen op zaterdag) en dat het dan best lastig is om er net zo veel energie in te steken. Maar vandaag is het eindelijk zo ver, gezonde wedstrijdspanning, game time en dan ook nog meteen een derby tegen een goede oude bekende, de buren van CDW, JO9-1. Eind 2019 hebben we ook tegen ze gespeeld en verloren we nipt met 5-7. Verschillen met toen? Zij speelden toen al hoofdklasse, wij nog 2e klasse, dat is nu gelijkgetrokken. Onze jagende en altijd scorende spits Dean moeten we helaas missen, hij heeft een mooie stap in zijn voetbalcarriere gemaakt naar Alphense boys (heel veel succes en plezier Dean!!!) en heeft inmiddels op de training afscheid genomen. Beide teams hebben hebben een speler geleend bij het bovenliggende team, wij hebben Gijs ingehuurd en zij de keeper van hun onder tien team. En we spelen een JO10 wedstrijd, dus vier keer 12,5 minuten ipv vier keer tien. Maakt het wat uit? Nee eigenlijk niet. Je merkt aan iedereen op en naast het veld dat er vooral blijdschap is dat er weer gevoetbald gaat worden. De wedstrijd zelf is er echt 1 met twee misschien wel drie gezichten. De eerste twee kwarten spelen we met forse wind tegen. En heel eerlijk eigenlijk komen we er niet goed aan te pas de eerste 15 minuten. CDW is feller, passed veel strakker en beter, loopt beter en slimmer vrij, vindt elkaar makkelijker, maakt slim gebruik van de ruimte op het veld en profiteert van de wind waar onze jongens duidelijk even nog aan het nadenken zijn, Tikkie onzekerheid her en der, net ff te laat inkomen of half ingrijpen, weinig beweging en voor we het weten staan we met 4-0 achter. Terecht? Absoluut, maar dan komt er toch een voorzichtig “draai” in de wedstrijd. Het zijn geen wereldgoals, maar vroeg storen, blijven doorzetten en een beetje mazzel zorgen ervoor dat we terugkomen tot 4-2. Na de 5-2 van CDW, lijkt aan hun kant de gemakzucht wat toe te slaan. Voetballend lukt er aan onze kant net wat meer en het doorzetten wordt beloond met een mooie come back en we gaan met 5-5- de rust in. Het derde en vierde kwart zijn de ploegen aardig aan elkaar gewaagd. Het gaat op en neer en er wordt voldoende geexperimenteerd, het is niet voor niets een oefenwedstrijd toch. Waar SVF duidelijk meer risico neemt achterin en wat pech heeft in de afwerking (kopbal op de paal o.a.) straft CDW dit zakelijk af, einduitslag wederom 5-7 voor CDW. Waar we in november terecht verloren had er er nu echt wel meer ingezeten en dat is aan de kopjes van spelers duidelijk te zien, zonder uitzondering tikkie stil en je ziet zie bijna denken “we hadden ze bijna”. Klopt ook, en wie weet de volgende keer, maar voor nu eigenlijk alleen maar winnaars, ouders, trainers en spelers, de bal rolt weer!. Volgende week woensdag spelen we thuis om kwart over 18.15 tegen een andere competitiegenoot:, Houten. Dus voor iedereen die zin heeft om een leuke pot voetbal te zien met veel dynamiek en acties, het kan en het mag weer (mits 1,5 meter afstand van elkaar) tot woensdag!! |