Kwart voor acht, 2 graden op thermometer, gevoelstemperatuur -3 vanwege de wind en wie komt er in zijn wedstrijd tenuezonder (trainings-)jas aangelopen, Mees. Dat hij het niet snel koud heeft, heeft hij van geen vreemde, op de fiets achter hem (met zijn jas in de fietsmand) Heidi. Maar ook die vindt het nog geen winterjassen weer, vestje is meer dan voldoende………ik duik nog wat verder in mijn winterjas en vraag mij serieus af waarom ik nu mijn handschoenen niet bij heb, op naar Zeist.
We vertrekken iets later dan normaal zodat we de kou een beetje omzeilen. Aangekomen op de velden van Jonathan, blijken alle andere teams van SVF vandaag ook bij Jonathan te moeten voetballen, gaaf…….of……..hmmmmmm laat Jonathan nu in exact dezelfde groene shirts spelen als ons, dus hesjes aan bij de thuisclub en we hebben weer twee verschillend teams op het veld staan. Uiteraard wordt ook vandaag de voetballogica weer uit de kast gehaald door onze leider. Jonathan, heeft voor de beker ruim gewonnen van FZO JO8-1 en Bunnik JO8-1. Wij hebben ook van beiden gewonnen in de competitie maar minder ruim en beiden hebben we nipt verloren van DEV JO8-3, kortom dit zou wel eens een spannende partij kunnen worden een echte clash. En in tegenstelling tot eerdere “logische” redeneringen…………..deze klopt een als bus.
Het huiswerk van vandaag voor onze jongens, trek de lijn van vorige week door, blijf combineren en verdedig ook met zijn allen. Bram begint op de goal de eerste tien minuten en alle andere spelers in het veld geen wissels vandaag, kortom gas er op en gaan!. De eerst tien minuten zijn echt voor ons. De tegenstander wordt meteen onder druk gezet en de jongens proberen hun vertrouwde spelletje te spelen. Dat “vertrouwde” blijkt in het verloop van de wedstrijd ook meteen het grootste struikelblok te zijn. Vandaag treffen we een tegenstander, met veel veerkracht, net zoveel voetballend vermogen als ons en ze schuwen de fysieke duels niet en dat zijn we (nog) niet gewend. Bram heeft de eerste tien minuten net zoveel reddingen(3) als de vorige twee wedstrijden bij elkaar, dus vandaag zeker geen eenrichtingsverkeer. Toch valt de 0-1 vrij snel aan onze kant. Na wat schermutselingen op het middenveld komt de bal val via Sem en Tom bij Dean die richting vijandelijk doel gaat, zijn schot wordt in eerste instantie nog gekeerd door de keeper maar hij schiet de rebound zelf beheerst binnen. Eigenlijk vanuit de aftrap, is het Rens die een snelle counter van Jonathan stopt en de bal via Mees bij Tim uitkomt, die stoomt op over rechts, zet laag en strak voor op Dean maar die schiet net naast. Minuutje later zijn de rollen precies omgedraaid, Tom en Sem blijven goed jagen op het middenveld waardoor we de bal snel heroveren, nu is het Dean die voorzet en Tim die beheerst binnenschiet. Net voor het einde van het eerste kwart is er een ongelukkig uittrap van de keeper van Jonathan die door Dean meteen afgeschaft wordt 0-3, rust en geen vuiltje aan de lucht.
In de rust heeft de coach van Jonathan zijn spelers duidelijk een goede peptalk gehouden en gaan ze iets anders spelen. 1 speler blijft continu vlakbij onze keeper (nu Dean) staan (ongeacht waar de bal op het veld is), er wordt veel meer druk op onze aanvallende & opbouwende spelers gezet, en een stuk meer fysiek spel…………….en daar hebben onze jongens even geen antwoord op. Sterker nog we zijn het even kwijt en worden overlopen. Rens bikkelt en gooit zich volop in de strijd achterin waardoor hij veel ballen tegenhoudt maar ook voor hem wordt de druk te veel, zelfs met de steun van Tim, Sem en Tom die hem goed steunen achterin. En zo valt al snel de 1-3 voor Jonathan. Op de terugreis weet Dean in de auto te melden dat die goal afgekeurd had moeten worden, hij was nog niet klaar voor dat schot van Jonathan en dat had de scheidsrechter moeten zien, hij is dan nog steeds helemaal verbolgen over zoveel scheidsrechterlijke onkunde!! Hij maakt het echter meer dan goed door in deze hectische periode een aantal katachtige reflexen uit de hoge hoed te toveren en zich voor meerder schoten te werpen. Jonathan blijft echter maar komen en het lukt SVF niet om daar grip op te krijgen. Oprecht geïntimideerd door het fysieke spel van onze tegenstander en het feit dat we nu echt verdedigend aan de bak moeten, sluipt er onrust in het spel. Of dat het is, of de kou, of de fysieke duwpartijen of een combinatie daarvan, geen idee maar voor Rens is de maat vol hij heeft er geen zin maar en gaat naar de kant en wil even niet meer spelen. Met nul wissels betekent dat uiteraard 6 tegen 7 en met onze beste aanvaller op goal en onze beste verdediger aan de kant en een tegenstander die bloed ruikt etekent dit dat…..paniek en alle hens aan dek, en hopen dat we de de rust halen zonder schade. Maar helaas, ook Dean kan de 2-3 helaas niet tegenhouden.
Na de rust Mees op goal en Dean weer in de aanval en Rens er ook weer bij. Phoe de balans lijkt weer wat hersteld en de rust teruggekeerd. Dat resulteert in een ouderwetse aanval vanuit het middenveld via Tom en Tim bij Bram die niet nadenkt en uithaalt 4-2. Jonathan trapt af maar is de bal al snel kwijt en uit een counter komt de bal via Tim bij Bram die net naast schiet. Helaas geen doelpunt maar de papa’s en de mama’s langs beginnen toch weer wat geruster de wedstrijd te volgen. Maar dat blijkt te vroeg, Jonathan beschikt over een heel behendige, fysiek sterke aanvaller en hij zet de 4-3 op het bord. Geen echte fout aan onze kant, gewoon goed voetbal van de tegenpartij. We lopen op dat moment weer even met zes man op het veld en Jonathan maakt natuurlijk haast. Tot overmaat van ramp raakt Dean geblesseerd, maar we halen de rust. Dean is fit genoeg om wel te keepen en gaat dus terug de goal in. Rens blijft nog even aan de kant, geeft niks we hebben allemaal wel eens onze dag niet.
De laatste tien minuten beginnen we net als de vorige. Mees dribbelt langs drie man op links, via Bram gaat het naar Tim, die zijn snelheid goed gebruikt, de rechterhoek induik en uit een bijna onmogelijke hoek hard en laag de keeper passeert, 3-5. Maar het verzet is nog niet gebroken, binnen drie minuten scoort de ons inmiddels zeer bekende spits twee keer en staat het gelijk. De zes groene strijders geven echter ook niet op en Tim kopieert zijn vorige goal en schiet de 5-6 op het scoreboard, zou het genoeg zijn………………helaas, rennen, vliegen, tacklen, het is net niet genoeg Jonathan maakt de 6-6. Verdiend? Mwah daar zijn onze jonge geleerden het snel over eens, “natuurlijk niet met 7 tegen 7 de hele wedstrijd en zonder blessures hadden ze zeker gewonnen”. Maar ze hebben vandaag in ieder geval wel geleerd dat winnen niet vanzelfsprekend is daar moet je hard voor werken, samen verdedigen en fysiek voetbal hoort er gewoon bij.
