Na een spannende nipte (5-6) midweekse bekernederlaag tegen DEV met veel teleurgestelde gezichten (1e verlies van het seizoen, oei wat is dat wennen) was het vandaag tijd om richting Rhenen te gaan. IJs van de ramen afkrabben, alle apen in de auto’s, en op naar Ouwehands Dienenpark…..uhh Candia natuurlijk.
Vanwege wat logistieke uitdagingen, komen we pas heel laat aan op het veld. Negen uur spelen en tien voor negen staan we keurig op het veld te passen en te schieten. Met dit weer niet heel erg, 2,5 graden, heerlijk droge kou en een mooi winterzonnetje, top voetbal weer. De tegenpartij heeft wel heel veel wissels dus we besluiten 7 tegen 7 te spelen en om de keepers een beetje te ontzien, wisselen we elke tien minuten van keeper. Belangrijkste les uit de bekerwedstrijd voor vandaag, niet allemaal alleen maar aanvallen en probeer op je positie te blijven spelen en niet – hoe gaaf dat ook is – allemaal achter de bal aan rennen. Dat laatste is trouwens vooral een gevolg van fanatisme en de wil om te willen winnen, prima ingrediënten om een wedstrijd mee te beginnen.
Tim start als keeper en zal, net zoals de andere keepers vandaag een heel rustige ochtend blijken te hebben. De enige keeper die letterlijk zijn handen vuil maakt is Tom aan het eind, als een echte Tim Krul stopt hij de ene naar de andere penalty. Omdat we zelf de nodige penalties missen, verliezen we alsnog wel de penaltyreeks. Maar…….hoe anders verloopt de wedstrijd. De wedstrijd begint wat rustig en net als in het “echt” is het over en weer aftasten. Al snel blijkt dat wij voetballend over meer power, techniek en schotkracht beschikken. Na goed doorzetten rond de middellijn, krijgt Sem de bal bij Dean. Die op zijn beurt begint aan een rush lanks de voor hem wat lastige linkerzijlijn, maar waar hij op tijd naar binnen buigt en de keeper van Candia laag verschalkt, 1-0. De tweede is bijna een kopie van de eerste, met Tom en Mees als stoorzenders op het middenveld, via Dean over links wederom en 2-0. De linkerkant blijkt favoriet, want ook Bram (in tegenstelling tot Dean, stijf links) pakt zijn doelpuntje mee. Goed doorzetten en netjes binnengeschoten in de korte hoek.
Normaal gesproken is het zoeken naar een keepersvrijwilliger, maar Tim had duidelijk zijn zinnen gezet op een langere keepersbeurt deze keer, want morrend en mokkend schuift hij aan voor de 2e 10 minuten, na wat achterin hangen, schuift hij door op het middenveld, waar hij via de Bram de bal krijgt, een klein stukje dribbelt en verwoestend uithaalt met rechts 4-0, high fives en felicitaties uit het team en de lach is weer helemaal terug……keepen? Echt niet!. Rens heeft de opdracht meegekregen dat hij als de wedstrijd een toelaat hij prima mee kan schuiven naar voren en dat heeft hij goed in zijn oren geknoopt. Hij maakt het veld steeds lekker breed, biedt zich goed aan bij dode spelmomenten en loert op zijn kans. Uit een goede aanval komt de bal terug, Rens aarzelt niet en schiet de 5-0 tegen de touwen. Dat kunststukje herhaalt hij nog eens bij 8-0 al is dit een echte beauty, een lange hoge bal, die als een reuze lob, over heel Candia (inclusief de keeper), net onder de lat in het doel belandt! Tussendoor heeft Tom zijn zakgeld nog een boost gegeven door 6-0 te scoren en prikt Bram de 7-0 binnen met behulp van een bevriende Candia-verdediger.
Gezien de stand op dat moment probeert de coach om zijn spelers iets meer op hun positie te laten spelen. Wat is dat lastig (voor beide partijen ?)!! Vertrouwen op je teamgenoten in plaats van zelf achter de bal aan rennen, is best lastig, maar ze pakken het al aardig op. Leuk om te zien hoe sommigen van nature naar hun “eigen” plek op het veld gaan en van daaruit ook de hele wedstrijd blijven voetballen. Anderen zijn nog wat zoekende maar vinden steeds beter hun plek. Zo zakt Tom moeiteloos terug naar laatste man als Rens gaat keepen en verdedigt hij alsof hij daar al jaren staat. Zelfde voor Sem, zijn enthousiasme wint het in de eerste helft, maar daarna is hij samen met Rens en Tom onze verdediging. Op het middenveld, is het allemaal nog wat………..hmmmmm meer organisch, zullen we maar zeggen. Tim, Bram, Mees, maken samen de meeste positiewisselingen door. Links voor, hele middenveld, rechtsvoor, half verdedigend, geen punt voor onze middenvelders. Of het altijd de meest efficiënte invulling is….Bram besluit dat hij vandaag de hele as als werkgebied heeft en Tim (die nog rechtser is dan Bram links is) heeft een voorkeur voor de linkervleugel vandaag, waardoor hij een paar keer wat minder goed uitkomt om te schieten.
Het is echter Tim, die samen met Dean, Tom en Mees de aanval van de dag heeft. Om je vingers bij af te likken zo mooi, na een 1-2tje op het middenveld tussen Tom en Dean, wordt de bal naar Tim gepassed die netjes aanneemt, op snelheid opstoomt naar de achterlijn, de bal laag en strak voorzet waar een goed meegelopen Mees precies goed staat en netjes binnenschiet, 10-0!!!!!! Het slotakkoord is weer voor onze eigen Ziyech, Dean blijft in de voorhoede voor elke bal vechten en slalomt met een paar mooie passeerbewegingen door de verdediging van Candia en zet de 11-0 en 12-0 eindstand op het scorebord. Volgende week wederom naar Veenendaal!
