Bij SVF in Cothen win je nooit “zo maar” en dat bleek ook weer op zaterdag 1 Maart. Waar Cobu Boys 20 minuten voor tijd dacht de buit al binnen te hebben met een 0-2 voorsprong, kwamen zij bedrogen uit. SVF rechtte op “De Nieuwe Kamp” de rug nog maar eens, met uiteindelijk een 2-2 waar (bijna) niemand meer op gerekend had. Het zijn prachtige wedstrijden in de 5e klasse, wanneer je mee mag doen om de bovenste plekken. En er zijn nogal wat clubs die belangen hebben op dit moment, dus niet verliezen is al heel belangrijk om mee te kunnen blijven doen. Ook Cobu Boys hoort daar bij, want ook zij hebben op papier maar 3 verliespunten minder dan SVF. En zo blijft het dus erg spannend de komende maanden in de 5eklasse E en dat maakt het allemaal alleen maar leuker.
Vandaag dus SVF-Cobu Boys en al snel lieten onze gasten zien over een goed voetballend elftal te beschikken. Vooral op het middenveld en zeker voorin hebben zij kwaliteit lopen. En tel daarbij op de bijna 40-jarige sterk coachende “laatste man” Harry Hamstra en je hebt een team wat lastig te bespelen is. Een laatste man die het goed néérzet en ook het juiste gezag nog heeft, die komen we niet veel meer tegen en zo’n man is echt belangrijk in je elftal. En toch begon SVF goed aan de wedstrijd, want waar het 20 minuten aftasten was voor beide teams, waren de eerste drie mogelijkheden wel degelijk voor ons. Eerst Rik van der Mispel nét niet, dan Joost Pouw nét niet en vervolgens ook Sander Mocking nét niet. We zeggen niet dat dit echt grote kansen waren, maar één doelpuntje uit drie mogelijkheden had zomaar gekund. Pas na een half uur gaat Cobu Boys “aan de slag” en moet Marcel dus optreden. In de 34e minuut volgt een rare situatie waarbij scheidsrechter Georg Meier een vrije bal meent te moeten geven aan de gasten. In mijn perceptie was het juist andersom. Maar ja…, ik ben dan ook geen scheidsrechter (meer). Ik wil meteen graag even mijn bevingen met jullie delen omtrent de leidsman van vandaag. Scheids Meier floot uiteindelijk een goeie partij en had geen enkele invloed op de uitslag. Wel even mijn persoonlijke mening: de eerste helft kwamen de beperkte“discutabele” beslissingen meestal uit in het voordeel van Cobu Boys en na de rust was dat precies andersom. Maar nogmaals en voor de goede orde: scheidsrechter Meier floot uiteindelijk een prima partij! Dank heer Meier! In de 37eminuut liet Cobu Boys zien wat zij in hun mars hebben en waar we het al eerder over hadden: namelijk goed voetballen. Met een prachtige aanval werd SVF te kijk gezet en kon hun nummer 9 (Ilias Stremming) vrij gespeeld worden en met een geweldig afstandsschot de 0-1 scoren. Een voetballende actie om van te smullen als neutrale toeschouwer en alles van Cobu Boys, maar natuurlijk iets minder leuk voor SVF. En die 0-1 wordt tevens de ruststand.
Na rust komt SVF sterk uit de startblokken met een “Sander-actie” waarbij hij gestuit wordt op een wijze waar vooral de SVF’ers aan een penalty zouden kunnen denken. Scheids Meier was duidelijk: dóórvoetballen en misschien had hij het ook wel goed gezien. Cobu Boys legt meteen hierna een schitterende omschakeling op de mat. Via hooguit 3 passes weet men de linksbuiten te bereiken die met een diagonaal schot Marcel kansloos laat. Stand 0-2 en gezien het spelbeeld gaat het nu wel erg moeilijk worden om de eerste thuisnederlaag te voorkomen. Maar dan laat SVF zien dat dit team óók op bepaalde kwaliteiten kan terugvallen. Te beginnen met een sterke bank, want niet de eerste keer zal blijken dat we over minimaal 15 a 16 spelers kunnen beschikken, die goed mee kunnen doen. En wanneer er dan door de hele ploeg karakter wordt getoond, dan kunnen met name de betere spelers nogeens laten zien dat zij iets extra’s hebben. En dat gebeurde dus in de 70e minuut, waarbij Gijs van Woudenberg zich ontdoet van enkele CB’ers en een puntgave voorzet weet af te leveren, welke Sander fraai in kan koppen. En met die 1-2 komt er iets naar voren bij SVF wat wij al wel weten en wat dit seizoen al vaker aan de orde is geweest; namelijk de “over mijn lijk mentaliteit”. Waar Nando het deze wedstrijd moeilijk heeft, wordt hij geholpen door Tim van Galen en met name ook door de gebroers Bas en Sjoerd Terlouw. Dit zijn van die verdedigers waar je als tegenstander nou echt “de schijt van krijgt”. Net wanneer je denkt dat je van ze af bent, dan stáán ze er weer. En met name Bas is niks te beroerd om soms “stevig” doch fair in te grijpen waar dat nodig is. Sjoerd weet het vaak nog ietsje meer op voetballende wijze op te lossen en het is dan ook met name aan hem te danken dat de drie a vier zeer gevaarlijke omschakelmomenten van Cobu Boys onschadelijk gemaakt kunnen worden. Kun je er nog een schepje bovenop gooien, wanneer je dat eigenlijk al gedaan hebt vraag ik me af? Nou….. dat kan dus en dat laat SVF zien in het laatste kwartier van de strijd. Natuurlijk had Cobu het al lang af kunnen en moeten maken, maar wanneer je dat verzuimd, dan weet je eigenlijk al wel dat je met SVF nog niet klaar bent. Cobu Boys weet het eigenlijk allemaal niet meer zo goed en probeert de 1-2 over de streep te trekken. Het goede voetbal van hen is weg en ze zakken steeds verder in, opgejaagd door SVF. Het wordt nu echt erop of eronder. Echte kansen krijgt SVF (nog) niet en CB blijft gevaarlijk met vlijmscherpe counters. Dus….. er zal eigenlijk een wonder moeten gebeuren om het eerste thuisverlies te voorkomen. Maar vijf minuten voor het einde gebeurt dat wonder en verantwoordelijk is “de heer Wahib el Makrini.” Wahib is een “voetballende spits” en dat laat hij vandaag zien met een geweldige actie. Keeper Marcel Laros probeert in een wanhoopspoging nog maar eens met een verre uittrap onze spitsen te bereiken en deze keer lukt dat ook. In een klutssituatie weet Wahib de bal met een zeldzaam mooie lob over de iets te ver voor zijn doel staande keeper (Art Abouna) in de goal te krijgen. We hádden al drie fraaie doelpunten gezien vandaag, maar deze 2-2 was toch wel de allermooiste… Klasse Wahib!
En zo zijn de druiven zuur voor Cobu Boys en zoet voor SVF, want onze ploeg viert dit gelijkspel na het laatste fluitsignaal als een overwinning. Is dat terecht kunnen we ons afvragen? Tsja… ik weet het niet. Ik vond Cobu Boys over het algemeen beter voetballen, maar ik geniet (bijna) altijd van de teamgeest en het karakter van SVF. Nóóit opgeven is het devies en dat is ook een kwaliteit. Dus 2-2 terecht? Ik vind eigenlijk van wel ja, want zeker na de 1-2 was het Cobu Boys dat het liet liggen en was het SVF dat de wedstrijd bepaalde.En eigenlijk had Sander ook nog in de laatste minuten de 3-2 op zijn schoen en was het op dat moment voor onze gasten meer geluk dan wijsheid dat de stand gelijk bleef. En zo blijven beide clubs lekker meedoen om de promotieplekken aan het einde van de rit. Niet achterwege moet blijven dat het een sportieve wedstrijd was met aan het einde weliswaar teleurstelling bij Cobu Boys en euforie bij SVF, maar dat begreep ik ook wel. Na de wedstrijd in de bestuurskamer nog even nagepraat met een aantal mensen van beide clubs enscheidsrechter Meier. En natuurlijk waren er verschillen van meningen, maar wanneer je die op een positieve wijze kenbaar maak, dan mag dat ook. Voetbal is er óók om over (na) te praten 😊 Belangrijkste conclusie voor mij is dat 5e klasse voetbal op deze wijze heeeeerrlijk is!
Pupil van de week was Jace Vernooij, die zijn voetballende actie voorafgaand aan de wedstrijd zeer goed afrondde. Keurig Jace, we hopen dat je genoten hebt.
Balsponsoren waren Van Leeuwen Kipspecialiteiten en Cor, Rob en Dick namens de Buurt-BBQ van het Middelveld. Dank best mensen! MOTM is geworden Sjoerd Terlouw, met name als exponent van het karakter dat SVF vandaag op de mat legde. Van harte met de “Was by Duurstede” en het “Broodje bij de Buurman” bonnen.
Drie vragen aan Sjoerd: Kees: Wat was vandaag de opdracht vooraf? Sjoerd: dat was hoog druk zetten, inzet tonen en Cobu Boys niet aan voetbal toe laten komen. Kees: Toch vond ik onze gasten in de eerste helft beter voetballen en kwamen wij niet echt aan de opdracht van de trainer toe. Sjoerd: dat klopt wel ja, ook zij hebben een fysiek goed elftal staan en ook beschikken zij over een aantal technisch goeie spelers. Maar ik hou van verdedigen en dat ging ons vandaag best wel goed af. Kees: Na de 1-2 van Sander gingen jullie op karakter de wedstrijd beheersen en namen jullie geen genoegen met verlies. Ik heb daar wel van genoten en jij was daarbij wel een zeer belangrijke factor. Sjoerd: nou dank je wel. Jammer van het begin van de wedstrijd, maar met de 2-2 hebben we wel een teamprestatie neergezet. En daar is volgens mij allemaal niks verkeerd mee gezegd. Op naar het Ikea-dak bij Faja-Lobi!
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
Groet: Kees
