Op een zonnig maar wel fris sportpark De Nieuwe Kamp, liet S.V.F. zich met name in de tweede helft volledig overrulen door de tegenstander van vandaag: Oranje-Wit uit Elst. De teamleider van deze ploeg liet voorafgaand aan de wedstrijd weten dat Oranje-Wit nog maar over drie teams beschikt. Een tweede elftal op zondag, een damesteam en het eerste dus. In het geheel geen jeugd meer en ook geen “nieuw” voetbal, zoals bijvoorbeeld 18+, 35 en of 45+ en ook geen krasse knarren en/of Walking Footbal. Erg bijzonder hoe je met drie teams een club in leven kunt houden vroegen wij ons af, maar dat lukt Oranje-Wit op de één of andere manier nog steeds. En hun eerste elftal liet vandaag zien dat het op zeker bovenin mee kan gaan draaien.
In voetbal ben je nooit kansloos! Dat is een algemeen bekende regel. Diverse factoren kunnen aanleiding zijn voor een “mindere” tegenstander, om tóch wedstrijden te winnen. Begrijp me goed: Oranje-Wit is géén mindere tegenstander, dat bewijzen zij de laatste seizoenen telkens weer. Ik vertel dit alleen maar omdat wij het in de tweede helft op een aantal fronten wel heel erg lieten liggen in een thuiswedstrijd.
We beginnen met de pupil van de week: Niek Veldhuizen uit de Wijkersloot, die voorafgaand aan de wedstrijd de bal weliswaar naast schoot, maar de toegekende penalty door scheidsrechter Timo Brouwer alsnog langs keeper Ben Zeeman kreeg. En meteen maar even mijn mening over de scheidsrechter van vandaag: de 20 jaar! oude Timo Brouwer uit Odijk was eigenlijk gewoon achteraf de man of the match voor mij. Deze jonge scheids liet zien dat hij zeker de vijfde klasse zal gaan ontstijgen. Hij zal wel niet álles goed gedaan hebben, maar dan toch zeker wel bijna alles! Dank aan scheidsrechter Timo Brouwer en zijn beide assistenten.
S.V.F. begon best nog goed aan de wedstrijd, maar ook Oranje-Wit liet zien dat zij vermoedelijk iets te laag staan op de ranglijst. Najib el Makrini liet na zijn goeie partij van vorige week, ook vandaag zien dat hij gewoon in ons eerste thuis hoort en ook keeper Marcel Laros liet een aantal goeie reddingen zien. In minuut 12 een goeie diepe bal van Sander Mocking, echter Rik vd Mispel kan niet afronden. Het spel gaat op en neer en de beide ploegen doen niet veel voor elkaar onder. Ook Tygo Witkamp mag nog een keer alleen op het doel af, echter Ben Zeeman kan Tygo van een doelpunt af houden. In de 25e minuut is het toch Oranje-Wit dat op voorsprong komt. Een goeie aanval wordt afgerond door Niek van Kesteren. Dit wordt snel daarna recht gezet door Jesse Bongers, die met een prima schot een afgeslagen cornerbal binnen schiet: 1-1. Na een half uur begint Oranje-Wit toch de overhand te krijgen en S.V.F. zakt verder in. De ruststand is en blijft 1-1.
De tweede helft begint Oranje-Wit met veel meer “teamspirit” dan S.V.F. De echte wil om deze wedstrijd te willen winnen is duidelijk bij de tegenstander aanwezig, waar juist dit sterke punt van S.V.F. kennelijk in de kleedkamer is achtergebleven. Kwam dat omdat we de toss hadden verloren en we de tweede helft niet richting ons “thuisdoel” mochten spelen? Dat zou uiteraard wel heel erg raar zijn… Oranje-Wit troefde ons gewoon op alle fronten af en dat werd 10 minuten na de rust dan ook omgezet in de 1-2 door de sterke nummer 7 van de gasten: Jordin vd Lustgraaf. S.V.F. stribbelt nog wel wat tegen, echter bij een scrimmage voor het doel van Ben Zeeman komt hij uiteindelijk als sterkste uit de strijd. Oranje-Wit ziet kansen en zet nog een tandje bij. Ieder duel wordt door hen gewonnen en de betere teamspirit hebben we reeds eerder genoemd in dit verslag. Een zeer matig verdedigende actie, waarbij we ook vraagtekens kunnen zetten bij het item “positief coachen van elkaar”, leverde de 1-3 op, ook weer door de nummer 7 Jordin vd Lustgraaf.
De 1-4 door Niek van Kesteren is er nog voor de statistieken en zo loopt S.V.F. geheel terecht tegen een fikse nederlaag op. Het was gewoon een goed Oranje-Wit met twee spelers welke het verschil maakten: vd Lustgraaf en van Kesteren. Wij misten vandaag de echte wil om te winnen, oftewel: gewoon echt willen dat een pass goed aankomt en gewoon echt willen dat een vrije bal alleen voor de keeper ook echt een doelpunt wordt en echt willen dat je jouw persoonlijke duel ook echt, maar dan ook écht wint!! Niks…! zo’n, beetje voor 85 a 95 % de strijd aan gaan, dat moet 110 % zijn, want anders zijn we gewoon een middenmoter in de 5e klas. En met “de strijd aangaan” bedoelen we natuurlijk niet dat je gekke dingen moet gaan doen, (juist niet) maar wel de duels aangaan en voetballen met overtuiging en échte wil. Ik miste dat in de tweede helft.
Is dat erg dan…?? Nou ja, eigenlijk wel ja. Zeker wanneer je de pretenties hebt om de eerste periodetitel te bemachtigen. Dat had zeker gekund, echter dan mag je thuis niet verliezen van Vechtzoom en Oranje-Wit, zonder deze tegenstanders tekort te willen doen. S.V.F. thuis verdient gewoon meer de wil om te winnen dan we deze tweede helft hebben laten zien. Nu hebben we de eerste periode niet meer in eigen hand en zijn we afhankelijk van andere ploegen. Maar we gaan zeker niet afsluiten in mineur. In voetbal ben je nooit kansloos begonnen we het echte wedstrijdverslag en dat geld natuurlijk ook voor ons. Komende wedstrijd kan alles weer anders zijn. Maar dan moet het wél beter en dan moeten we wel meer uitstralen dat we willen winnen!! En dat we dat kunnen hebben we eerder al laten zien.
“Hou het maar kort Kees”, vroeg aanvoerder Sander Mocking mij voorafgaand aan het interview. Terecht teleurgesteld natuurlijk over de prestatie van vandaag. Maar ook weer met zin in komende trainingsweek spraken we af, richting de wedstrijd tegen Austerlitz. MOTM met de auto-wasbon van Was by Duurstede was voor Sander deze keer voor Jesse, alleen maar voor zijn fraaie goal. Wat mij betreft had scheidsrechter Timo Brouwer de bon gehad en daar is alles mee gezegd.
Neen… Niet alles nog: Ik wil hier toch graag even kwijt dat we een prachtige en ouderwets gezellige “sponsor- en vrienden van SVF -avond” gehad hebben. Met bijna 150 deelnemers werd dit een uitermate goeie avond, met het “hilarische” en echt wonderlijke verhaal van John van Zweden over zijn belevenissen bij Swancy City. Ik heb er van genoten en dat gaan we ook weer doen in de volgende wedstrijden. Want we doen nog steeds lekker mee bovenin!! En dan nog als aller-aller laatste: de loterij met de heerlijke rollade van sponsor slagerij Bert Zumbrink ging mee naar huize Kolsteeg.
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
Groet, Kees
