Het is blijft een raar fenomeen dat bekervoetbal. Op het moment dat clubs niet verder komen in “hun” poule, dan heten het mooie oefenpotjes te zijn. En waar we wél door mogen vanuit de poulewedstrijden is het dan weer allemachtig-prachtig dat de bekercompetitie bestaat, want we zouden dan weleens een hele leuke volgende tegenstander kunnen treffen. Dat overkwam ons bijvoorbeeld in het jaar 2008, toen we op 22 november een beker-thuiswedstrijd mochten spelen tegen de hoofdmacht van IJsselmeervogels. Jazeker, de crème de la crème destijds van het “amateurvoetbal” vanuit Spakenburg. Toentertijd was dit ook de club van onze oud-speler Wouter van Hoof, die bij ons zijn opleiding mocht genieten. Wouter was de jongere broer van Michiel, die nog steeds deel uitmaakte van onze eerste elftal-selectie. En zij zouden dus tegen elkaar gaan spelen, zij het dat Wouter jammer genoeg met een blessure tobde. Het werd een prachtige dag met circa 800 bezoekers en “oude tijden” herleefden. Wel met 2-7 verloren maar wie maalde daar nou om? Het was één van de hoogtepunten in het bestaan van onze club SVF.
Ook in het betaalde voetbal wordt een bekeroverwinning nog steeds als iets van een troostprijs gezien, hoewel: deze gedachte is wel steeds meer aan het veranderen. Het is een mooie manier om op redelijk snelle wijze aan Europees voetbal te kunnen komen. En dus tevens een extra centje te kunnen opstrijken om weer duurdere spelers ergens “op te kunnen halen”. Ook leuk is het; om te zien dat er vaak wel degelijk kansen zijn om “betere” tegenstanders te kunnen verslaan. Denk alleen nog maar eens aan clubs als Hercules en AJAX…(of rijt ik nou “oude wonden” open bij sommigen…😊)
Terug naar onze bekerpoule en de wedstrijden. Ik heb niet alles gezien, maar wel navraag gedaan bij mijn betrouwbare bronnen. De eerste wedstrijd was thuis tegen SV Achterveld. Een vierde klasser, maar dat was in de eerste helft niet te merken. SVF voetbalde goed, maar in de tweede helft moest toch de eer aan Achterveld worden gelaten, met een best wel terechte 1-2 einduitslag. De tweede wedstrijd was bij UVV in het Utrechtse en daar moest ik verstek laten gaan. Kansloos verloren met 5-1 heb ik begrepen en UVV gewoon te sterk.
Dan volgt de laatste poulewedstrijd, thuis tegen Eminent Boys. Volgens mij hebben we elkaar nog nooit “bespeeld” en ook dat is wel weer eens leuk. Oók sinds lange tijd mochten wij dit jaar 2 thuiswedstrijden spelen en dat beviel ons bijzonder goed mogen we best zeggen (KNVB)! De bekerresultaten waren van dien aard dat ook Eminent Boys geen poulewinnaar meer kon worden. Zo zagen we uit naar een leuk oefenpotje en zeker de eerste helft was dat ook zo. SVF voetbalde een heerlijke wedstrijd, met een aantal jonge krachten en ook met een aantal “vertrouwde lieden” op soms andere plekken. Ook goed om te zien dat Wahib weer terug is na een langdurige blessureperiode. Tim van Galen zet ons na een kwartier op voorsprong met een beauty afstandsschot vanaf circa 20 meter. Een geweldig doelpunt, dat eigenlijk in de eerste helft een vervolg had moeten krijgen met nóg 1 of zelfs 2 doelpunten. Dat gebeurt helaas niet en een kenmerk van SVF komt weer naar voren: we doen onszelf gewoon weer eens veel tekort. En zelfs kan onze tegenstander met een doelpunt vanuit een vrije bal de 1-1 noteren. Naar mijn stellige overtuiging geheel onnodig.
Rond de 22e minuut werd de wedstrijd helaas onderbroken door een forse blessure van een speler van onze gasten. Op één of andere manier verstapte hij zich, met zeer vervelend knieletsel als gevolg. Er moest uiteraard gewacht worden op een ambulance, voordat het spel weer hervat kon worden. Vanzelfsprekend wensen wij de ongelukkige Eminent Boys speler het allerbeste toe, met een goed en vlot herstel.
De tweede helft word al snel een speler van Eminent Boys met rood van het veld gestuurd en kunnen we verder met 11 tegen 10. We krijgen nog een dot van een kans (Rigino) om weer op voorsprong te komen, maar ook hier doen we dat niet. En waar we de eerste helft fris en goed voetbal mochten zien, bakten we er in de tweede helft tegen 10 man niet veel meer van. Heel veel werd de lange bal gehanteerd, die veelal geen vervolg kreeg en de grotere Eminent Boys defensie wel raad mee wist. Of eigenlijk moeten we vaststellen: “lange ballen waar onze voorwaartsen géén raad mee wisten”. Laten we het er maar op houden dat onze spitsen een matige tweede helft aan de dag legden. Maar ook verder was het niet goed, want wanneer een tegenstander met 10 man de betere ploeg wordt tegen 11 opponenten, dan doe je iets niet goed natuurlijk. Na 55 minuten gevoetbald te hebben worden we zelfs op een 1-2 achterstand gezet door de goeie rechterspits van Eminent Boys. En eigenlijk was dat geeneens onverdiend op dat moment, want SVF voetbalde gewoon niet goed genoeg meer. En zo werd ook de beker campagne 2024-2025 voor ons een mooie oefenreeks… 😊
Maar we eindigen wel degelijk positief. Want we zien een steeds bredere selectie met een aantal goeie jonge spelers. Spelers die lieten zien dat zij straks mee kunnen in ons eerste elftal. Misschien nu nog even vanuit ons tweede starten, maan hopen dat zij strijdbaar blijven om het eerste elftal scherp te houden, of zelfs de regie pakken en een plek op te eisen. En ook starten we sinds lange tijd weer met 4 senioren zaterdagteams aan het nieuwe seizoen.
Op naar de competitie, waarbij we met ons eerste team meteen starten met DE derby uit bij Aurora! Het is voor mij heel eenvoudig: wanneer we voetballen zoals in de eerste helft tegen Eminent Boys, dat winnen we. Maar als we voetballen zoals in de tweede helft: dan verliezen we… Dus mannen: hoe gaan we dit aanpakken? Ik wens in ieder geval iedereen heel veel voetbalplezier in dit nieuwe seizoen!
MOTM voor mij: Tim van Galen, die mag wachten op de bekende auto-was-bon van Was by Duurstede. En vanaf komende zaterdag bij de eerste competitiewedstrijd komt daar voor de Man van de wedstrijd nog een gesponsord broodje bij van Broodje bij de Buurman. Vooral ook wil ik noemen de prima scheidsrechter Stefan Kleinveld!
Op naar Aurora, aanvang let op: 14.00 uur!!
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
Groet, Kees
