Na twee mooie overwinningen drukte thuisclub Cobu Boys ons weer effe met de neus op de feiten. Bij SVF gingen afgelopen week een aantal dingen niet helemaal goed en dat werd fors afgestraft door de Boys uit (en in) Amersfoort.
Toch eerst effe wat anders, want een aantal dingen gaan en gingen juist wel goed. Allereerst dus die twee mooie overwinningen van ons eerste, maar ook andere teams doen het eigenlijk prima. Met name onze JO19 presteert naar behoren met 15 punten uit 5 wedstrijden en staan derhalve op een fraaie 1e plek in de ranglijst. En ook diverse andere jeugdteams presteren naar behoren. Enne…wie de jeugd heeft…😊 En ook was er een erg leuke sponsoravond bij de club, met als spreker oud profspeler Johan Hansma, die bij Almere City als technisch directeur zijn ding doet. Johan gaf ons een uitgebreide inkijk omtrent het reilen en zeilen bij een eredivisie club “in de marge”. Want zo is het wel natuurlijk wanneer je de verschillen in de begrotingen kent tussen de topclubs en clubs zoals Almere City en ook bijvoorbeeld RKC. Ook heeft Johan een paar jaar opgetreden als spelersmakelaar en gaf hij aan dat daar best bijzondere dingen gebeuren. Erg leerzaam dus allemaal en de 80 a 90 aanwezigen toonden hun interesse met heel veel vragen. Maar vooral ook heel mooi was het om te zien dat heel veel selectiespelers van achter de bar de aanwezigen voorzagen van hapjes en drankjes. Ik wil maar zeggen: de inzet en betrokkenheid van onze selectie is weinig op aan te merken. Goed en prettig om dit waar te nemen en ook op andere fronten zie ik selectiespelers zich inzetten voor SVF. En ook trad ons bestuur op als barbezetting bij collega club HV Fortissimo bij hun 60-jarig jubileum. Fortissimo is ooit gestart als onderdeel bij SVF en is op enig moment zelfstandig geworden. Top mannen en dames😊
Het zal wel raar klinken met een 6-0 uitslag; maar ook de inzet tegen Coby Boys was er wel degelijk. De eerste 10 minuten waren dan ook volledig voor SVF, waarbij onder andere Sander en Wahib zich een slag in de rondte werkten. Joost krijgt een kans en ook Rik wordt door Sander in scoringspositie gezet. Helaas allemaal zonder resultaat en bij de 1e de beste aanval van CB in de 10e minuut, wordt meteen de 1-0 gescoord. Daarna nog een mogelijkheid voor Rik (schotje naast) en meteen daarna komt CB op 2-0. Bij beide doelpunten gingen er fouten en/of misverstanden van onszelf aan vooraf. Maar ja: dat zei ene Cruyf altijd al: zonder fouten vallen er geen goals… Hoewel Cobu Boys wel degelijk de betere ploeg is, voetbalt SVF nog steeds goed mee en krijgen we ook kansjes, c.q. mogelijkheden. We gaan rusten met de gedachte dat wanneer de aansluitingstreffer snel valt, we nog een leuke wedstrijd zullen gaan zien.
Direct na rust krijgen we ook de mogelijkheid om te scoren, maar Freek doet wel zijn best, echter zijn poging stuit op de keeper. En best wel typisch voor deze wedstrijd gebeurt dan ook nu weer: meteen na de poging van Freek scoort CB de 3-0 en eigenlijk zit de wedstrijd dan al na 3 minuten in de 2e helft op slot. Wahib werkt zich nog steeds een slag in de rondte en we krijgen nog een paar mogelijkheden. Maar onze gastheren uit Amersfoort laten geen tegentreffer toe en scoren zelf wel. Eerst na 50 minuten na een snelle omschakeling (voeger noemden we dat gewoon een counter) en wanneer we zelf weer de fout in gaan wordt dit weer afgestraft door CB met de 5-0. Er volgt nog wel enig weerwoord vanuit SVF, maar CB laat zien dat zij gewoon een hele goeie ploeg hebben en dat er bij hen vandaag niks te halen is. En wanneer het allemaal niet helemaal top is bij SVF, dan krijgen wij het tegen iedere tegenstander moeilijk. Dat weten: -supporters, -trainer en staf en ook -onze selectiespelers weten dat zelf heel erg goed. En het wás gewoon niet top vandaag en ook zat het niet helemaal mee. Enkele spelers welke “normaal gesproken” in de basis staan, moesten noodgedwongen en geheel terecht op de bank beginnen en dan leveren we weliswaar geen inzet en strijd in, maar wel goed voetbal tegen een prima tegenstander. Na 65 minuten ontvangt Gijs zijn tweede geel (dus rood), vervolgens moet Rigino van het veld af met een zware armblessure en in de rust is keeper Marcel reeds achtergebleven met de tegenwoordig zeer bekende hamstringblessure. We hebben vandaag geen reservekeeper mee, dus speler Joost verschijnt in een oranje-keepers-tenue vanuit het kleedlokaal. Kortom: het werd zo een “off day” voor de groen-witten. Na 75 minuten scoort CB nog een fraai doelpunt en zo wordt en blijft het terecht 6-0. Terecht zeg ik, want Cobu Boys heeft echt een goed elftal staan met ook veel werklust. Want wanneer ik zag hoe de laatste man met een 6-0 voorsprong er alles aan deed om alsnog een bal binnen te houden, dan tekent dat wel de kracht van een elftal. Kortom: Cobu Boys verdiend gewonnen, hoewel 6-0 ook (gezien de kansen) maar zo 7-3 had kunnen zijn… Scheidsrecht L. van Dijen blies een goeie wedstrijd, mede geholpen door twee prima linesman. Wel had ik graag na afloop twee vragen aan hem willen stellen: 1) vond u zelf de tweede gele kaart voor Gijs wel écht een gele kaart met uitsluiting als gevolg in een verder sportieve wedstrijd? En 2) waarom keurde u de direct genomen vrije trap van Wahib (welke doelbewust vanaf 45 meter met een fraaie boog over de keeper werd raak geschoten) af? Volgens mij een zuivere en bijzondere goal. Maar die vragen hebben we maar niet gesteld. Ten eerste omdat dhr. van Dijen gewoon een prima partij op de mat legde, ten tweede omdat het de week van de scheidsrechter was, ten derde omdat ik vrede had met de terechte (weliswaar grote) nederlaag en ten vierde omdat ik nu nog snel naar een verjaardag moest bij mijn broertje en tevens mijn buurman: Johan……. (trouwens: 65 geworden)
Als MOTM hebben deze keer gekozen voor onze grensrechter van vandaag: Toon Feringa. Niet omdat de spelers er niks van bakten, want op de inzet was weer weinig aan te merken, maar wel omdat Toon het clubgevoel nogeens voor 120 % uitstraalde vandaag. Toon is vrijwilliger bij SVF, traint een jeugdteam, doet een trainerscursus, studeert nog en had derhalve vandaag nog veel huiswerk te doen, treed geregeld op als scheidsrechter bij de jeugd en voetbalt ook zelf nog… En wanneer je dan ook nog de vlag ter hand neemt omdat de “eigenlijke vlagger” van vandaag door een blessure moest afzeggen, dan verdien je uiteraard de titel MOTM. Bedankt Toon en de auto-was-bon van “Was byDuurstede” en het broodje en drankje van “Broodje bij de Buurman” zijn je van harte gegund!!
Drie vragen aan Toon:
Kees: Vanmorgen zat je keihard te studeren en dan komt de vraag om te vlaggen? Toon: ja dat klopt en eerst wilde ik het ook niet doen. Maar na een gesprekje met trainer Gerard ben ik toch overstag gegaan. Best leuk om dan deel uit te maken van het team. Jammer was wel de vele kritiek en nare woorden vanaf het dakterras van Cobu Boys………
Kees: Wat vond jij nou eigenlijk van de wedstrijd? Toon: We waren erg slordig achterin en we hebben een paar doelpunten onnodig weggegeven. En voorin belonen we onszelf niet, want een ruststand (of zelfs eindstand) van 3-2, of 5-4 had ook zomaar gekund.
Kees: Ik vond Cobu Boys wel beter, zeker in de 2e helft. Toon: daar ben ik het wel degelijk mee eens. Maar het zat ook niet helemaal mee, want die 6-0 is wel verdiend, maar ik vindt de uitslag toch enigszins geflatteerd. Wanneer ik trouwens een MOTM zou mogen kiezen was dit Joost geworden.
We gaan gewoon weer lekker trainen en vol goede moed op naar de thuiswedstrijd tegen Faja Lobi van aanstaande zaterdag om 14.30 uur. Ook altijd leuke en spannende potjes en hopen dat we min of meer compleet de strijd weer aan kunnen gaan.
Groet, Kees
