De achtste week van 2022 was een slechte week voor S.V.F., hoewel…
Het was de week van het overlijden van één van onze ereleden van het eerste uur: Cees van den Berg. Op 91-jarige leeftijd hebben we afscheid genomen van deze SVF’er in hart en nieren. Heel veel heeft Cees voor onze club gedaan en al een aantal jaren was hij bijna dagelijks op ons complex aanwezig voor allerlei kleine klusjes. Eén-en-negentig jaar! en nog steeds saampjes met vrouw Annie (93!)wonend in hun huisje op de Kersenakker in Cothen. En ook alle kinderen vrij dichtbij wonend en nog heel lang rijdend in zijn trouwe Hyundai; hoe mooi wil je het eigenlijk hebben? En het was dan ook goed om van Annie en de kinderen te vernemen; “dat het ook wel goed was op deze manier”. Afgelopen woensdag was er gelegenheid om in ons vernieuwde paviljoen afscheid te nemen van Cees en daar werd dan ook door heel veel mensen gebruik van gemaakt. Rust zacht Cees!
Aan de orde was de volgende topper: S.V.F. tegen de nummer drie De Musketiers. Deze ploeg draait min of meer verrassend bovenin de ranglijst mee en zo hebben wij in tijd van drie weken de nummers 1, 2 en 3 achter elkaar gehad. Om klokslag 14.30 uur begon scheidsrechter Anouar Saddik met zijn eerste fluitsignaal. Niet al voor de wedstrijd, maar wel met een minuut stilte voor “Ome Cees” zoals dit erelid ook bekend staat bij onze club. Ook als blijk van respect speelde S.V.F. met rouwbanden. En heel misschien dachten anderen dat dit alles ook wel een beetje bedoeld was om stil te staan bij de verschrikkelijke gebeurtenissen in Oekraïne. Allebei goed zou ik zeggen…… en stop oorlog alstublieft zo spoedig mogelijk!!
Maar dan toch de aftrap voor de wedstrijd, onder prima weersomstandigheden op een weliswaar best zwaar veld. Ons eerste speelt in principe altijd op het hoofdveld, alleen als dit veld onbespeelbaar is wijken we uit naar het kunstgras. Misschien ook een heel klein voordeeltje, omdat diverse tegenstanders inmiddels alleen maar kunstgras gewend zijn, hoewel ik zelf heel erg twijfel aan voor- of nadeel hieromtrent. Beide ploegen hebben daar altijd evenveel hinder of gemak van is mijn mening. En natuurlijk is een grasveld op dit moment (na de vele regenval) niet in zijn allerbeste staat, maar dat is toch nooit anders geweest? Nee, kunstgras zoals ooit bij vv Hoograven, of op het derde veld bij Hercules, of een inmiddels na 10 jaar keihard geworden kunstgrasveld bij andere clubs, dát is lekker zullen we zeggen….. Dus dat gezanik over ons veld mag wat mij betreft in het vervolg wel achterwege blijven. Vóetballen dus en niet zaniken!
We gaan effe de belangrijkste punten vanuit deze wedstrijd belichten: 10e minuut goeie kans voor Freek, net over. Freek legde overigens een prima partij op de mat, hoewel hij wat mij betreft nog wel iets meer solistisch op zou mogen treden door wat meer te trachten zijn tegenstander te passeren. Acties Freek, wat mij betreft, probeer het maar. Of zegt de trainer soms iets anders?? Maar nogmaals: op zich speelde Freek best een goeie wedstrijd. Helaas komen we ook deze keer weer vroeg op 0-1, door slecht uitverdedigen in de 14e minuut. De nummer 7 (goeie spits) weet de bal met een goed schot achter Marcel te krijgen. Marcel die daarna weer enkele keren reddend optreed bij doelpogingen van De Musketiers. In de 25e minuut krijgen we een vrije trap op circa 17 a 18 meter van het doel. En waar onze vrije trappen de laatste wedstrijden niet echt met overtuiging genomen werden, was het deze keer Wahib die achter de bal ging staan. Met een fantastisch schot in de kruising brengt Wahib de stand op 1-1. Een wondermooi doelpunt, waarbij we ook de gedachte kregen dat er vandaag misschien wel iets te halen zou vallen tegen deze tegenstander. En ook voetballend liet S.V.F. het eerste half uur zien dat dit ook best weleens zo zou kunnen zijn. De teams deden weinig voor elkaar onder. Totdat in de 31e minuut De Musketiers met een messcherpe counter deze gedachte weer om zeep hielp en we weer op achterstand stonden: 1-2. Tot aan de rust ging het spel nog steeds best wel op en neer, hoewel De Musketiers met name de laatste 5 minuten dreigender werden. Precies op tijd floot dhr. Saddik voor de rust.
Na rust op zich nog weinig verandering in het spelbeeld, zowel S.V.F. alsook De Musketiers krijgen geen grote kansen, maar een paar “mogelijkheden”. Wel ontstond steeds meer het idee dat we naar een tenniswedstrijd zaten te kijken. Beide ploegen gingen nog meer “de lange bal” spelen, doelbewust of niet. Feit is dat onze nekken het zwaar te verduren kregen en de bekende uitdrukking “hotseknotsbegoniavoetbal” (Bert Jacobs) in deze wedstrijd méér en méér van toepassing werd. We moeten toegeven: de Musketiers gingen daar beter mee om dan wij. Het was eerst Gijs die met een niet slimme actie op de rand van de 16 meter scheidsrechter Saddik de kans gaf om de bal op de stip te leggen. Echt jammer, omdat Gijs de With ook vandaag verder weer liet zien dat hij wel degelijk op deze basisplek thuis hoort. Met iets meer “gogme” had deze situatie anders opgelost kunnen worden. Laten we dit maar toeschrijven naar de jeugdigheid van onze ploeg en laten we er ook maar van uit gaan dat Gijs hiervan weer geleerd heeft. Maar zo staat het ineens wel weer 1-3 en is tegen een best stugge ploeg (met een zeer goeie Yat Winglow als laatste man) de wedstrijd eigenlijk wel gespeeld. In de 89e minuut nog een fout van Marcel en zo wordt het door de goeie spits van De Musketiers met een kopbal en voor de statistieken nog 1-4. Best enigszins geflatteerd, maar zeker niet onverdiend gaan de drie punten mee naar Elst.
Net als tegen D.E.V. en tegen V.V.A. liet ook deze wedstrijd zien; dat je met een sterk en redelijk goed voetballend centraal duo en één of twee uitstekende spitsen, heel ver kunt komen in de vierde klasse. En daarbij wil ik zeker andere spelers niet tekort doen, maar een spits die er 20 a 25 per seizoen in schiet, die hebben wij nou eenmaal niet. En ons centrale duo Jesse en Gijs zullen zeker groeien richting de komende wedstrijden, waarbij wij ons denk ik meer kunnen meten met ploegen als SVP, HDS en Aurora. De eerste helft van vandaag was voetballend al zeker niet slecht, maar komende wedstrijden moet het nog wel beter worden om punten te gaan pakken. Maar er is voor mij ook geen enkele reden te noemen, om anders te denken. Wij kunnen met ons team nog steeds kampioen worden van het rechter rijtje en daar zou ik dan ook heel goed mee kunnen leven. Kampioen van het rechter rijtje: een mooi streven toch……??
MOTM: Abdelouahab (Wahib) El makrini, met name om zijn wonderschone vrije trap.
En ik wil zeker nog een paar andere zaken benoemen: a) een prima scheidsrechter Anouar Saddik, (terechte penalty Anouar!) maar ook de best goeie sportiviteit in de wedstrijd en daarna zeker ook de positieve sfeer in de bestuurskamer. En zo werd een slechte week bij S.V.F. best nog wel een klein beetje draaglijk…… Volgende week uit naar SVP (de Panters), aanvang weer om 14.30 uur.
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
Groet, Kees
