Zaterdag 28-01-2023 en vandaag gaan we richting een (hele) oude bekende, namelijk SC ’t Gooi in Hilversum. Een ooit roemruchte club opgericht in 1905! dus bijna 118 jaar oud… Zelfs nog even betaald voetbal gespeeld en hier ter informatie een passage vanuit hun historische gegevens:
Tot begin jaren 50 speelde ’t Gooi in de top van het amateurvoetbal. Bekendste spelers o.a. Rinus Schaap en keeper Theo Mosterd. In 1954/55 werd door de KNVB het profvoetbal geïntroduceerd en in 1955/56 trad ’t Gooi toe tot het betaalde voetbal. Fameus waren de derby’s tegen FC Hilversum in de 2e divisie; 12.000 toeschouwers omzoomden het Sportpark. Na een kampioenschap in 1959 werd de 1e divisie bereikt. Vanaf 1965/1966 werd H.V.V. ’t Gooi, toen de 2e divisie door de KNVB werd gesaneerd, weer een amateurvereniging.
In de zeventiger jaren hebben we met SVF ook nog menig competitieduel met deze club uitgevochten, destijds nog in de derde en vierde klasse KNVB. Goeie tijden kunnen veranderen en vandaag is het bewijs daarvan, want beide clubs spelen nu in vijfde klasse op zaterdag. Best bijzonder, zeker voor een roemruchte club als wat ’t Gooi ooit geweest is.
Na de wedstrijd van vandaag rijd ik rustig terug richting Cothen en ik zit me al sturend een beetje verbaasd af te vragen hoe ik deze wedstrijd nou eigenlijk zou moeten analyseren. ’t Gooi – S.V.F. (4-2) werd namelijk best een rare wedstrijd. Allereerst gaf scheidsrechter M. Karroum al ruim een kwartier later (dan aangegeven) het startschot en door divers oponthoud tijdens de wedstrijd, waren we pas om kwart over vier aan het einde toe. En zo werd het toch nog laat, nadat we volgens het programma om 14.00 uur zouden beginnen.
’t Gooi begon energiek aan de wedstrijd en S.V.F. werd teruggedrongen. In de 10e minuut resulteert dit in een bal op de paal naast Marcel Laros en komen we dus goed weg. In de 17e minuut volgt pas het eerste wapenfeit van S.V.F. met een schot van Freek Scherpenzeel welk ruim over gaat. Na matig verdedigen komen we op achterstand, want de nummer 11 van ’t Gooi weet wel raad met een kans, waar wijzelf een aantal mogelijkheden laten liggen. Na een half uur spelen neemt de voorstopper van ’t Gooi de bal “op zijn leers” en zijn “schot” vanaf eigen helft gaat met een grote boog over Marcel heen. Het gevolg is 2-0, met een doelpunt wat de nummer 4 (met alle respect) de rest van zijn voetballende leven nooit meer zal maken. S.V.F. pakt het weer op en mogelijkheden en zelfs kansen volgen. Echter een bekend probleem doet zich ook vandaag weer voor, want zowel Najib, Sander, Freek en ook Rik weten hun kansen niet te verzilveren. De rust wordt zo bereikt met de 2-0 stand, waarbij we ons langs de lijn afvragen of we de tweede helft wél de duels meer winnend gaan afsluiten. Want de eerste helft was op twee fronten wel erg magertjes, namelijk: a) het niet winnen van de duels en b) het (weer) niet afmaken van de kansen. En hoe komt dat nou? De inzet zal er best wel geweest zijn, daar twijfel ik niet aan. Maar de “over mijn lijk mentaliteit” en ook de echte overtuiging was dus gewoon bij een aantal spelers duidelijk niet aanwezig. We lieten ons aftroeven in de duels en onze doelpogingen misten elk venijn. En dat maakt nou net het verschil of je gaat rusten met een 2-0 achterstand of een 0-1 voorsprong. En dat alles ook nog met de wetenschap dat het doel bij ’t Gooi volgens mij niet werd verdedigd door een (echte) keeper, maar door een veldspeler. We hebben daar veel te weinig mee gedaan en dat verbaasde mij wel degelijk.
De tweede helft dan maar en die wordt begonnen met een mooie aanval. Onze nieuwe aanwinst Melvin Bril geeft een goeie pass op Sander Mocking en die weet met een voorzet Gijs van Woudenberg te bereiken en op prima wijze scoort Gijs de 2-1. Grote kansen volgen, echter Rik vd Mispel verzuimt af te ronden en Gijs produceert een lob die helaas over de keeper, maar ook net over het doel heen gaat. De overtuiging ontbreekt ook hier, we hebben het al genoemd. Ik haat het woord; maar tegenwoordig zeggen we dan dat het “voetbalgogme” (bwaaaaaa…….) er niet is. Maar toch is na de 2-1 alles weer open voelen we langs de lijn en waar we ons eerder al afvroegen waarom er zo weinig geschoten werd op een matige keeper, begrijpt Jesse Bongers dit wel. Met een goed (en wél venijnig!) schot van afstand, passeert hij de mistastende doelman en de 2-2 stáát. Nu doorpakken en er overheen denderen hopen we vanaf de kant en het zag er dan ook best goed uit met onder andere nóg een goeie kans voor Rik. Het wachten is eigenlijk op de 2-3, maar het tegenovergestelde gebeurt. Tien minuten voor tijd een aanval over rechts van ’t Gooi, welke met een mooi doelpunt wordt bekroond. Niet goed verdedigd? Houdbaar voor Marcel? (want in de korte hoek?) Feit is dat we weer opnieuw kunnen beginnen want de stand is nu 3-2 voor de gastheren. De wedstrijd wordt in de 85e minuut “doodgemaakt” door een lucky goal van ’t Gooi. Een schotje, of eigenlijk een poging tot een voorzet, wordt van richting veranderd en valt pardoes over Marcel Laros in het doel. Eindstand 4-2 en we raken de aansluiting bij de top van de ranglijst kwijt. Terecht, omdat we niet scherp begonnen en terecht omdat we gewoon niet genoeg scoren. Ik kan er niks anders van maken, maar de ranglijst laat dit ook gewoon zien. Het is allemaal gewoon net niet goed genoeg. En dat liet ook scheidsrechter Karroum zien vandaag: soms vreemde beslissingen en de beste man leidde een wedstrijd waarin het ook allemaal net niet goed genoeg was. Overigens had de heer Karroum geen enkele schuld aan de uitslag, want dat lag uiteindelijk gewoon aan onszelf. Ik ben bang dat het seizoen nu als een nachtkaars richting het einde zal gaan en dat is geen prettige gedachte en ook SVF onwaardig. Kritisch? Dat hoor ik nu mensen denken… Tsja…, dat moet dan maar een keer. Ik mis nou niet direct inzet, maar ik mis het échte willen! Ik mis het willen dat een pass aankomt, ik mis het venijn bij het afronden en ik mis verbetenheid in de duels wat ik bij andere clubs vaak wel zie. Ik mis ook het teamwork, oftewel het elkaar sturen en ondersteunen en ik mis vooral de overtuiging! Kortom: het is allemaal net niet goed genoeg en nogmaals: ik kan (en wil) er vandaag niets anders van maken in mijn relaas…
Conclusie: ik vertelde al dat ik op de terugweg in de auto na zat te denken over wat dit nou eigenlijk voor wedstrijd was…En dan kan ik na afloop alleen maar het volgende vaststellen: wanneer we er deze competitie nog iets van willen maken en wanneer we trainer Joost Kooijman in zijn laatste half jaar met zijn allen een goeie tweede helft van de competitie gunnen, dan zal er wel wat moeten gebeuren. Te beginnen met veel meer overtuiging (en daar komt ie weer: gogme bwaaaaaa…….) aanstaande zaterdag thuis tegen DVSA!
Kort samen gevat: best een eind rijden naar deze club, interviewtje gedaan met nieuwkomer en leuke gast Melvin Bril (die een verdienstelijk debuut maakte als rechterverdediger) Welkom Melvin! MOTM en de Was by Duurstede bon voor Sander Mocking, scheidsrechter matig maar geen invloed op de uitslag, beetje ongelukkig maar terecht met 4-2 verloren waar dit echt niet nodig was, onnodige gele kaarten, afgehaakt in de top en slechte beurt t.a.v. de periodetitel.
Kritisch verhaaltje deze keer ja, dat klopt. En hopen dat dit aanstaande zaterdag anders zal zijn… Want we eindigen natuurlijk wel positief vanuit de “vaste” S.V.F. supporters, die ook vandaag weer in grote getale aanwezig waren.
Groet,
Kees
