Op een sombere zaterdagmiddag waren we uitgenodigd op het Sportpark van Rivierwijkers om een mooie pot voetbal te spelen. De accommodatie van Rivierwijkers is best op orde,echter hebben ze maar 1,5 veld en 2 kleedkamers beschikbaar. Even was er nog sprake dat we op vrijdagavond moesten opdraven, maar dat werd vakkundig door de leiding naar het land der fabelen verwezen. Voorafgaand aan de wedstrijd zijn we eerst even de kantine wezen verkennen. Dit om te kijken welke bieren er allemaal op de tap waren zodat we na de wedstrijd onze droge keeltjes met heerlijk gerstenat konden verblijden.
Tijdens het bekend maken van de opstelling door Leider N. v. Dam werd er door iedereen op een rustig tempo omgekleed. 1 leider maakte zich wat zorgen over het tempo van omkleden. Zou dit een voorbode zijn van de (matige) energie die er in de wedstrijd gestopt zou worden? Aangezien de trainingsopkomst van de ploeg ook wat te wensen over laat zou dit een middag worden om (niet) snel te vergeten.
Rivierwijkers mocht deze beladen wedstrijd aftrappen. Het team staat eigenlijk te laag op de ranglijst gezien de ploeg en het spel wat zij hebben / laten zien maar daarover later meer. SVF probeerde op een rustig (zelfde als het omkleden) tempo de bal te veroveren om zo in de omschakeling effectief toe te slaan. Daar waar wij de bal middels een inworp door B. Bloeming het spel probeerden te hervatten gooide onze ingooier de bal naar de verkeerde kleur (het verschil in kleur was ook niet makkelijk op te merken moet ik eerlijk zeggen). Onze rechtsback (B. Bloeming) had echter meerdere filmpjes bekeken van Rivierwijkers (heeft hij mij verteld voor de wedstrijd) en wist dat deze speler de bal weer netjes bij hem in zou leveren. B. Bloeming zocht direct zijn medespeler T. Verkuijl die met een prachtige voorzet S. Janssen wist te bedienen. Janssen nam de bal feilloos aan, de bal lag direct klaar en met een lichaamsschijnbeweging zette hij zowel de keeper als zijn directe tegenstander op het verkeerde been en met een mooie schuiver plaatste hij de bal tegen het netje.(maar goed Piet de Visser niet in de struiken lag deze middag aangezien we dan onze behendige middenvelder mogelijk kwijt waren geweest de rest v/h seizoen. 0-1 binnen een paar minuten spelen zou normaal gesproken betekenen dat de druk wat van de ketel zou nemen maar niets was minder waar. Rivierwijkers had mee balbezit, kreeg ruimte van de voorste 3 van SVF om op te bouwen waardoor er soms wat ballen prompt bij de voorste 3 van Rivierwijkers belandde . Nadat er een overtreding op het middenveld gemaakt werd op 1 van de groene leeuwen meldde R. v. Straaten zich achter de bal. Hij bediende met een subtiele boogbal die perfect op maat was D. Dekker die met een vallende kopbal de keeper van Rivierwijkers verschalkte. Hij stond erbij en keek ernaar zou je wel kunnen zeggen. Je zou zeggen, dit geeft nog meer lucht om er heerlijk op los te combineren (toch wel het sterke punt van onze ploeg) maar wederom was niets minder waar. Rivierwijkers kreeg meer grip op het spel en kon wat vaker over hun linkerkant dreigend worden. Toen eenmaal hun linksbuiten de achterlijn gehaald had en een prima balletje terug legde op hun spits had deze alle tijd om de uitstekend en formidabel keepende J. Mocking te verschalken.
SVF moest proberen om de draad weer op te pakken en er werden zowel vanaf de bank als in het veld zenuwachtige teksten geroepen naar de 11 spelers in het veld. Dit resulteerde in onwijs zenuwachtig voetbal waarbij balverlies eerder voorkwam na een pass dan balbezit. Nadat S. Janssen zich moest laten wisselen wegens speldenprik(jes) in de longen werd het middenveld omgegooid. De bank van Rivierwijkers veerde op (applaudisseerden zelfs) voor onze linkermiddenvelder want ze waren maar wat blij dat hij het veld ging ruimen. Onze Mo werd vanaf zijn linksbuitenpositie teruggehaald om weer op zijn favoriete stekkie het spel te laten bepalen. De tandem Mo-T. Verkuijl leek bij vlagen terug van weggeweest maar konden de stempel nog niet echt drukken. J. van Dam werd op de linksbuiten positie neergezet waardoor T. van Dam zijn vertrouwde plekje in de verdediging op zich kon nemen en wederom een solide partij speelde.
Terug naar het voetbal… Het was onrustig, het was zenuwachtig, er werden weinig medespelers gevonden, het was gewoon niet best.
De 2e helft werden er wat wissels doorgevoerd. D. Elberste en J. van Dam moesten even het veld ruimen voor J. Vernooij (die dit keer wel weer gelukkig een mannelijke tegenstander had) en Toon uit het 2e. B. Bloeming werd weer op z’n vertrouwde stekkie in de spits geposteerd en R. Barten schoof een plekje op naar de linksbuiten positie. Dit nam hij wel heel letterlijk overigens aangezien hij de 2e helft vaker op de trambaan te vinden was dan in het veld maar dat terzijde. De 2e helft ging SVF gewoon weer lekker door waar het gebleven was. Slecht voetbal, weinig combinaties en veel rondgetik achterin. Wat wel gezegd moet worden is dat in verdedigend opzicht op een enkel spaarzaam moment na iedereen zijn mannetje stond. Afspraken in de rust (af jagen van de tegenstander en meer druk zetten) werden beter nagekomen waardoor we wat minder in de problemen kwamen. Rivierwijkers werden een aantal keren gevaarlijk met een schot naar het doel, een kopbal op de lat en een laf schotje die onze keeper met een katachtige redding uit de rechteronderhoek wist te boksen.
Rivierwijkers moest meer en meer gaan aanvallen want ze hadden het gevoel dat er wat in zat. Waar dat vandaan kwam mag Joost weten want er was maar 1 ploeg die winnend dat veld af zou stappen en dat waren wij. Doordat er meer ruimtes kwamen op de helft van de Rivierwijkers kwamen wij meer in onze kracht. Onze snelle buitenspelers (J. van Dam was op de plek van R. Barten gekomen die overigens na een weekje ziek te zijn geweest zijn ritme weer mooi heeft op kunnen doen) werden vaker gevonden en Toon vond D. Dekker die met een prachtige schuiver J. van Dam wist te vinden. J. van Dam wipte het leer even omhoog in de aanname zodat hij het witte balletje vakkundig tegen de touwen wist te jagen. 1-3 en wat meer lucht. De spanning leek nu echt uit de beentjes waardoor we zelfs nog de 1-4 wisten te maken. Weer een heerlijke actie aan de zijkant van Toon die Mo-tje wist te vinden. Mo dacht in 1e instantie dat de keeper wel zou duiken waardoor hij de bal door het midden op het doel schoot echter bleef de keeper “gewoon” staan. In 2e instantie wist Mo de bal over het keepertje te werken waardoor het netje voor de laatste keer deze middag zou bollen.
De scheidsrechter vond het wel mooi geweest en floot meteen na de aftrap af.
Een wedstrijd met meerdere gezichten, minder voetbal, wat gestress aan onze kant maar toch weer heerlijke doelpunten en uiteindelijk een team wat gestreden heeft tot het einde om er 3 punten aan over te houden. De leiders leken trots op de ploeg waardoor er weer een zege aan de reeks is toegevoegd. De laatste verliespartij dateert alweer van 4 november.
Om dit vol te houden is er echter wel meer nodig. Er zal minder makkelijk afgezegd moeten worden voor het trainen. Dit is met name te merken aan R. Mocking die de mottengaten in zijn trainingstenue heeft zitten. Mochten de gebroeders Vernooij echt de bandjes op willen pompen is inzet, passie en beleving nodig op zowel de donderdagavond als de zaterdagmiddag.
Op naar volgende week. Dan wacht Houten 8!
