Eemboys is voor ons dit seizoen de verste reis, helemaal naar Baarn. Het is dan uiteraard handig en verstandig om te carpoolen en zo doe ik een appje in onze “broers en zwagers app” of er mensen zijn die mee willen rijden. Oudste broer en jongste broer geven aan dat ze dat wel willen, maar oudste broer meld zich alsnog af. En zo togen jongste broer en ik samen richting Eemboys, een club die het voor wat betreft ledenaantallen best lastig heeft volgens de huidige voorzitter. Het jeugdteam wat er nog was, is na de winter ook gestopt en zo heeft Eemboys nu in het geheel geen jeugdteams meer. Moeilijk lijkt het mij dan om met een dergelijk laag aantal alleen maar senioren teams te overleven. Maar goed: dat is onze zaak niet, feit is dat we weer netjes werden ontvangen door natuurlijk Mia Stevens, die vertelde dat zij inmiddels ook weer als gastvrouw terug is bij “haar oude” voetbalclub Olympia ’25. Belangrijk voor een club zulke trouwe vrijwilligers! In de rust nog samen een bakkie gedaan en elkaar weer het allerbeste en vooral veel gezondheid toegewenst voor het komende jaar en graag weer tot ziens in de volgende competitie. Want eerlijk is eerlijk: promoveren gaan zowel Eemboys alsook SVF dit jaar niet😊 Of het zou nog wel heel erg raar moeten gaan lopen…
We gaan naar de wedstrijd en SVF komt uitstekend uit de startblokken. In het eerste kwartier wordt Eemboys eigenlijk best wel overrompeld met diverse kansen voor SVF als gevolg. Een doelpunt valt echter nog niet, ondank het feit dat met name Wahib weer lekker bezig is voorin. Wahib is een spits waar je een bal aan kwijt kunt en hij weet dan die bal ook nog goed vast te houden. Het verschil met jongste broer (die jaaaarenlang bij onze club de spitspositie bekleedde) is toch wel het scorend vermogen. Daar was jongste broer toch wel beter in met een gemiddelde van circa 20 doelpunten per seizoen. In de vijfde en vierde klasse beschikken over een spits die er meer dan 20 in schopt, dan heb je echt wel een groot voordeel en speel je bijna altijd mee om promotie. Wil ik daarmee dan Wahib bekritiseren? Nou nee hoor, integendeel zou ik willen zeggen en dat gaat Wahib ook vandaag weer laten zien. Het is na een kwartier dat Eemboys voor het eerst een mogelijkheid creëert, echter het schotje gaat voorlangs het doel van Marcel, die zijn “winkel” goed verkleinde. Vervolgens spat een schot van Rigino uit elkaar op de lat en ook de rebound kan niet omgezet worden in een goal. Een goeie “linksbuiten-actie” van Rik vd Mispel bereikt Wahib, maar afronden lukt ook nu niet. Er volgt nog een kopbal van Wahib, echter ook nu naast het doel.
De volgende voorzet komt van Stijn en weer kopt Wahib (hij zal onderhand wel hoofdpijn hebben…) langs de verkeerde kant van de paal. Vandaag is echter niet driemaal scheepsrecht, maar viermaal. Weer een voorzet wordt nu wel door Wahib met het hoofd omgezet tot de 0-1, en dit is gewoon een bijzonder fraai doelpunt. Door een ongelukkige handsbal bij ons in de 16-meter fluit de goed leidende scheids terecht voor een penalty. De stand wordt weer in evenwicht gebracht, want Marcel heeft geen verweer tegen de goed genomen strafschop. We krijgen nog zeker wel mogelijkheden voor de rust, onder andere een prima schot van Wahib welke op sublieme wijze gekeerd wordt door de keeper van Eemboys. Het zit dan ook effies niet mee in de afronding en dan moet je natuurlijk altijd uit blijven kijken dat je niet afgestraft wordt door die mooie en bekende voetbalwet: “wanneer je zelf de kansen onbenut laat, dan…” De eerlijkheid gebied overigens te zeggen dat we gewoon niet goed genoeg voetballen. Veel balverlies, kansen onbenut laten en onze opponenten kansen geven. En zo blijft het best wel “billen knijpen” op de momenten dat Eemboys (onnodig) alsnog hun mogelijkheden creëert. Ruststand 1-1 en we zijn er langs de lijn nog niet van overtuigd dat de punten tijdens de verre reis mee terug naar Cothen gaan. Op weg naar de kleedkamer hoor ik (gelukkig) ook dat onze spelers niet tevreden zijn.
Na rust lijken we alsnog de wedstrijd snel in het slot te gooien, want na een klutssituatie is het Gijs van Woudenberg die de bal binnen weet te krijgen. He wordt zo 1-2 en weer denken we dat Eemboys het nu wel zal opgeven. Er lopen met de nummers 11, 9 en 19 best een paar goeie voetballers in, echter de verwachting is dat zij het gezien hun toch respectabele leeftijden niet de hele wedstrijd vol zullen houden. Maar dat doen zij dus wél en dat siert hen. Of zat dat gewoon in het feit dat wij een ploeg zijn die “het spel maken” liever aan onze tegenstanders over laat? Zowel SVF, maar zeker ook Eemboys krijgt nu grote kansen en het wordt dus gewoon billen knijpen om de 1-2 stand over de streep te krijgen. Een schot van de Eemboys-spits beland boven Marcel op de lat en een volgende kans beland maar nipt naast het doel van onze doelman. Het blijft nu op en neer gaan en SVF verzuimd gewoon om de trekker over te halen, waar dat wel degelijk een aantal keren had gekund. Dan volgt er eindelijk wél een goed doelpunt, welke echter (door de VAR???) volgens velen geheel onterecht werd afgekeurd door scheidsrechter Mols. Overigens is er verder niets aan te merken op de leiding van vandaag, dus maar niet verder over zeuren lijkt me, hij zal iets gezien hebben wat wij niet zagen. Kansen krijgen we genoeg, maar het lijkt er op dat we weer de echte overtuiging missen. De wil is er echt wel, maar het “killen” is er vandaag gewoon niet. Daar heb je gewoon die laatste 10% extra voor nodig, welke we vandaag moesten ontberen. Ik heb onze kansen genoteerd en bij optelling kom ik tot 14!! stuks, waar dat bij Eemboys blijft steken op 5. Nou zou dat natuurlijk een rare uitslag zijn: winnen met 5-14 uit bij Eemboys, maar 3-9 had zomaar gekund.
Gelukkig hebben we inmiddels een aantal jeugdige spelers ter beschikking en die weten heel langzamerhand goeie prestaties neer te zetten. Rik Resink heeft al een paar keer prima meegedaan, hoewel hij vandaag een klein beetje uit de toon valt. Ik meen vanwege een blessure aan de hamstring, want Rik zal toch niet voor niks met regelmaat deze spierbundel beroeren. En Vince is helaas dit seizoen verder uitgeschakeld en dat is voor ons voetbal wel erg jammer. Maar we hebben dan ook nog Joost Pouw, zoon van onze trainer. En Joost zal op enig moment gedacht hebben: “en nou ben ik er klaar mee!!” Met een bijzonder fraai schot van afstand, weet hij de prima keepende Tim van Loon het nakijken te geven. Wat ons betreft had dat wel iets eerder gemogen Joost…😊 Feit was vandaag; dat Joost een goeie invalbeurt op de mat legde en persoonlijk de wedstrijd nu wel op slot gooide. Vader en trainer Gerard zal ongetwijfeld (en terecht!) trots zijn op zijn protegé, die wat mij betreft zo de MOTM van vandaag wordt.
Kortom: geen goeie wedstrijd, maar wel de punten en dat is zeker ook wel terecht. Eemboys heeft het ons wel degelijk effe moeilijk gemaakt. En ook willen we best wel even kwijt dat het een zeer sportieve wedstrijd betrof, prima geleid door de referee met zijn beide assistenten! Op de terugweg hebben we het er nog effe over dat het een zeer matige match was en het alleen maar beter kan. Mogelijk komende zaterdag al tegen kampioenskandidaat ‘t Vliegdorp. Een geduchte tegenstander waar we misschien ons eigen spelletje tegen kunnen spelen? Bij Vliegdorp hebben ze trouwens zo’n spits die er meer dan 25 per seizoen in schiet… We gaan het zien, want één ding is zeker en dat weet inmiddels iedereen: in voetbal ben je nooit!! kansloos. En nog een ding is zeker: soms is het best wat minder, maar het blijft leuk om deze SVF-groep met zijn staf aan de gang te zien!
Opstelling: Marcel Laros, Jesse Bongers, Nando Koedam, Gijs de With, Stijn Brandts, Sander Mocking, Rik Resink, Rigino Odijk, Wahib el Makrini, Gijs van Woudenberg, Rik vd Mispel, Wissels: Tim van Galen, Bas Terlouw, Bram Verkuijl, Joost Pouw.
MOTM: Joost Pouw
Groet, Kees
