Heb u dat nou ook?
MONDKAPJE
Eén van de meest besproken “dingetjes” het afgelopen jaar is toch wel het mondkapje. En nog steeds zijn we behept met dit fenomeen, want de Corona crisis loopt dan weliswaar richting het einde, maar het mondkapje zullen we nog wel even bij ons moeten dragen denk ik. Het begon natuurlijk allemaal met de vraag of mondkapjes wel zouden helpen tegen het virus en laten we maar eerlijk zijn: we weten dat eigenlijk nog steeds niet.
En toen duidelijk werd dat we sowieso mondkapjes moesten gaan dragen, toen waren ze er niet. Althans: op dat moment waren er destijds gewoon te weinig. Bedrijven die zich “bezondigden” aan winstbejag (wat zou jij doen?) en bedrijven die hun voorraden allang aan het buitenland verkocht hadden omdat daar wél besluiten werden genomen werden beschimpt, (wat zou jij doen?) zo niet volledig verrot gescholden…… Het kan verkeren…….
Afijn, ook Marian en ik moesten aan de mondkapjes dus en dat hebben we geweten. Wellicht net als jij kochten wij medio Mei vorig jaar een doos met 50 van die dingen. We kregen er gelukkig een duidelijke handleiding bij, waaronder het advies om ten tijde van het opdoen, zeker niet met je vingers aan het mondkapje te zitten!! Zelfs tijdens de persconferenties werd je daar op gewezen. Je mocht alleen via de twee touwtjes het kapje aanbrengen en die touwtjes moesten dan met de vingers achter je oren het houvast gaan vinden. Afhankelijk van jouw oren lukte dit snel, of lukte dat bijna niet.
Je moest dan eigenlijk ook wel eerst je handen gewassen en ontsmet hebben, met de verstrekte attributen die bij de ingang van de winkel stonden. En niet vergeten het winkelwagentje te ontsmetten en moest dat nou vóór het aanbrengen van de mondkap of er ná? En was het nou blauw aan de buitenkant of toch wit?? In het begin dacht ik blauw aan de binnenkant, totdat ik erop gewezen werd dat dit toch wit moest zijn. Snel dat dingen omdraaien natuurlijk, want je moet het wel goed doen….. En uiteraard zorgde ik er voor dat ik ab-so-luut niet, maar dan ook écht ab-so-luut NIET met mijn vingers aan het mondkapje zou komen.
Stel je voor zeg……..
Op zich vond ik het in den beginne helemaal nog niet zo vervelend zo’n ding. Of nou ja…., niet vervelend? Het was toch wel even wennen, want ik kreeg het er de eerste keren best een beetje benauwd van. Ik ben dan ook enigszins claustrofobisch, dus dat werkte er ook niet aan mee. Bovendien ben ik (lees)brildragend, hetgeen betekend dat de bril bij binnenkomst (in bijvoorbeeld een winkel) binnen de kortste keren besloeg, zodat je zicht in no-time volledig belemmerd was. Pats boem, winkel in, mondkapje voor, bril beslagen, volledig de weg kwijt, mondkapje naar beneden trekken en bril schoonmaken met mondkapje…….!
Ik vertelde al: om niet mis te tasten bestelden ook wij dus medio Mei vorig jaar 50 stuks van die dingen en deden wij vervolgens overal mondkapjes in.
In onze jaszakken in ieder geval ééntje, in mijn trainingsbroek één, voor de zekerheid in m’n werkbroek en in m’n regenjas zo’n ding en ook in m’n “ouwe jas” deed ik een mondkapje, want ons motto is altijd: beter méé verlegen dan óm verlegen. En ook in mijn “dagelijkse” broek stak ik zo’n bacterievrij exemplaar, naast mijn gewone snotlap. (een zakdoek heb ik nou eenmaal altijd bij me)
Zeker moet je zo’n gedesinfecteerd kapje juist niet!!! naast je sleutelbos in een broekzak doen, want wist je dat een sleutelbos zo’n beetje het meest bacillen dragende geheel in je zakken is? Echt waar: een sleutelbos is zo’n beetje het vieste geheel in je broekzak. Een sleutelbos is echt een verschrikkelijk goor attribuut. Eigenlijk zou je telkens wanneer je jouw sleutelbos aangeraakt hebt, je handen moeten wassen en daarna ook nog ontsmetten.
De rest van de mondkapjes bleef op voorraad binnenshuis, op een plek waarvan we natuurlijk op een gegeven moment niet meer wisten waar we ze neergelegd hadden. Zo zouden wij niet verrast worden om ergens op enig moment zonder mondkapje te staan.
Vijftig! mondkapjes kochten wij dus een jaar geleden en daarna hebben wij er geen meer gekocht. Dat betekent natuurlijk wel dat verversing van deze dingen niet echt volgens de regels aan de orde is geweest, dat moet ik dan toch wel toegeven hier.
Het mondkapje in mijn jas heb ik bijvoorbeeld (tel ik effe uit) mede door het aanhoudende koude weer nu toch wel een keer of 300 gebruikt. ’s Morgens haal ik namelijk altijd de post op vanuit de postbus bij de GECO en daar moet ik dat kapje óók voordoen. Vaak ga ik daarna meteen even door naar de supermarkt en ook dan zet ik datzelfde mondkapje op. Telkens wanneer ik dat kapje opzet ontwaar ik dat het ding stinkt als een bunzing. Maar tsja….. dan ben ik eigenlijk al binnen en om nou weer terug naar mijn fietstas te gaan om een schoon kapje te pakken….. En zo herhaald dit ritueel zich telkens weer.
In de winkel haal ik met regelmaat bananen en die doe ik dan in zo’n plastic tasje. (die tasjes gaan er overigens binnenkort uit begrijp ik en ze worden vervangen door van die andere tasjes, die je meermaals kunt gebruiken)
Maar nu dus gebruik ik nog steeds die plastic tasjes om mijn bananen een beetje bacterievrij thuis te krijgen. Wanneer ik ze niet in zo’n tasje doe, dan komen ze op die zogenaamd “schone” lopende kassaband te liggen. Vervolgens pakt die kassière ze nog twee keer beet. Eerst om ze te wegen en later dan nog een keer om ze naar de inpaktafel te flikkeren. Die kassière hoest er in de tussentijd ook nog een keer overheen en vraagt al ademend over mijn bananen heen of ik: -de tuintjes wil, -de bonuspas heb, -zegels wil, -contant wil betalen of pinnen en zegt uiteraard ook nog (want dat zijn ze verplicht) : -fijne dag!
En dat dus allemaal óver mijn bananen heen. Lekker fris allemaal…..
Om die plastic tasjes open te kunnen krijgen is geen eenvoudige klus. Je hebt daar min of meer vochtige vingers voor nodig en gebruikelijk is dan; dat ik mijn duim en wijsvinger even langs mijn lippen haal. Maar ja…., met een mondkapje voor gaat dat niet lukken, dus ik moet wel effe halsbrekende toeren uithalen om mij duim en wijsvinger alsnog áchter het mondkapje langs, óp mijn vochtige lippen te krijgen. Ik heb dan uiteraard na het handen reinigen al weer overal aan gezeten met mijn tengels, dus geheel ontsmet zijn die tengels (én mijn lippen) dan allang niet meer.
En zo wordt mijn mondkapje uiteraard alleen maar meer voorzien van nóg meer bacillen, speeksel, aerosolen en vele andere rottige en vettige smurrie. Want ik weet niet hoe dat bij jou is, maar als ik van het koude buiten naar het warme binnen ga, dan gaat ook vaak nog mijn neus lopen…….
En ook moet dat kapje op wanneer we; in een andere winkel zijn, in een lift staan, in het ziekenhuis moeten zijn, of bij de dokter, op kantoor, in een taxi, enz. enz. En eerlijk is eerlijk: ik kom dan tot de conclusie dat ik mondkapjes heb die er eerder voor zorgen dat ik Corona krijg, in plaats van dat ze mij beschermen.
Jij niet? Fijne dag!
Groet, Kees.
