Grensrechters.
Het is toch wel een zeer bijzonder fenomeen in het amateurvoetbal: de grensrechter.
Allereerst zijn er talloze benamingen voor deze persoon: vlagger, assistent-scheidsrechter, linesman en dus ook: grensrechter. Terwijl mensen langs de lijn ook nog vele andere leuke en vleiende namen gevonden hebben, waaronder: bokkenlul, klootzak, pannenkoek en paardenvijg……..
En eerlijk is eerlijk : heel vaak verdienen deze mensen ook deze laatste benamingen, want 6 van de tien grensrechters zijn oneerlijk tijdens de wedstrijd durf ik te zeggen. Zes van de tien grensrechters zijn er op uit om de zaak te belazeren. Let wel: ik doel hier op de afhankelijke grensrechters en dus niet de onafhankelijke assistent scheidsrechters. Oftewel: de club grensrechters die er belang hebben bij punten voor “hun” team bijeen te sprokkelen. Een wel erg harde uitspraak en constatering hoor ik u denken ?? Nou…, dan durf ik te zeggen dat het gewoon zo is !
Laten we er gewoon eens een paar voorbeeldsituaties bij pakken:
Vooropgesteld: Je moet natuurlijk al wel een beetje gestoord zijn om deze taak uit te gaan voeren, want je zit sowieso tussen drie vuren in.
Ga maar na:
Je bent eigenlijk gewoon de assistent van de scheidsrechter. Gedrieën ben je aangesteld om een wedstrijd naar eer en geweten te leiden en tot een goed einde te brengen. Maar daar houd het al heel snel op, want je wordt ook geacht voor jouw cluppie punten te pakken. Dat wordt niet hardop gezegd, maar wel “zachtjes geëist”. Als je als vlaggenist eerlijk bent wordt je verrot gescholden door jouw eigen mensen en als je niet eerlijk bent wordt je ook verrot gescholden, maar dan door de mensen van de tegenpartij. En sowieso krijg je te maken met het publiek.
“Supporters” gaan expres bij jouw op één lijn staan, om jouw ook maar meteen de waarheid te vertellen bij het vlaggen voor buitenspel. En probeer je mond maar eens te houden wanneer jij er echt van overtuigd bent dat het ook echt buitenspel was !
En dan heb je ook nog scheidsrechters die jouw “laten staan” bij jouw “eerlijke” vlagsignaal………
Maar óók komt het voor dat een grensrechter wél eerlijk vlagt en vervolgens zijn eigen spelers en staf over zich heen krijgt. Mooi voorbeeld was een paar jaar geleden mijn broer Henry, die een doelpunt van PVCV goedkeurde, terwijl (bijna) iedereen er van overtuigd was dat de bal nooit de doellijn gepasseerd had. Dat heeft Henry wel even moeten horen, maar gelukkig toonden ook heel veel S.V.F.ers wél begrip.
Maar ook andere dingen zijn aan de orde:
Menige grensrechter zou een opfriscursus van de spelregels niet misstaan, net als heel veel supporters en vooral ook net als heel veel voetballers overigens. Buitenspel staan bij een doeltrap kan natuurlijk niet, dat behoor je te weten. Met enige regelmaat zie ik vlaggen omhoog gaan voor buitenspel bij een doeltrap. En ook regelmatig zie ik scheidsrechters die het signaal overnemen en dus fluiten voor buitenspel, achteraf wetend dat ze weer belazerd zijn.
De eerste vraag welke naar voren komt is: was het vlaggen doelbewust ? Oftewel: grens weet best wel dat buitenspel hierbij niet kan, maar hij gaat toch effe vlaggen omdat het wel erg gevaarlijk werd. Of kent hij écht de spelregels niet….?
Ik denk het eerste, want 50 a 60 % kans dat er gefloten wordt na jouw vlagsignaal en zo voorkom je toch mooi een doelpunt……
En dan hebben we nog de “coachende” grensrechters. Dat zijn die lui die constant bezig zijn om “hun” achterhoede goed neer te zetten. Naar elkaar schreeuwend dat iemand “een stapje moet doen” en dus veel meer bezig zijn met andere dingen, dan met de dingen waar zij uiteindelijk voor “ingehuurd zijn”.
Of de grensrechters die bij iedere “overtreding” nadrukkelijk de vlag de lucht in proppen en die (nadat de scheidsrechter door laat gaan) scheldend en tierend de vlag ter aarde werpen. En weer mag je dan als scheidsrechter vanaf diverse kanten de “complimenten” in ontvangst nemen. “Hé scheids…..: die grens staat er niet voor JanLul he…..?” Enne….: als je het allemaal zelf zo goed weet dan mag toch wel een paar keer die middencirkel uitkomen….”.
En dan de buitenspelregel en sich. Die is natuurlijk al heel erg moeilijk uit te leggen en voor discussie vatbaar. Ga gewoon eens googelen op internet en ga eens goed uitzoeken wat nou precies buitenspel is en wanneer buitenspel strafbaar is. Daar kom je bijna niet uit en dan verwachten we dat een scheidsrechter met “corrupte” grensrechters altijd maar de juiste beslissingen neemt…….
Het meest vervelend zijn die grensrechters die dan achteraf ook nog eerlijk toegeven dat het vals vlaggen ook nog punten opgeleverd heeft. De hele wedstrijd de zaak belazeren en aan het einde van de wedstrijd de scheidsrechter vriendelijk bedanken voor de prima leiding. Maar dan ook wel bij puntverlies met een rood aangelopen kop de scheids bejegenen met alles wat dan volgens hem fout is gegaan. En dat uiteraard het verlies van de punten in het geheel aan de scheids is te danken. Want als hij wel gefloten zou hebben, “dan was het zeer waarschijnlijk een heel andere wedstrijd geworden….”
Kortom: laten we nou samen eens constateren dat hier structureel iets niet goed zit. En als we daar niks aan veranderen dan blijven er excessen zich voordoen. Want geloof me: het gezeik in het amateur voetbal komt voor 80 % vanaf de kant en daar weer 60 % van, vanuit de vlaggenisten. Ik blijf het volhouden: 60 % van de grensrechters in het lagere amateurvoetbal zijn gewoon bokkenlullen !
Stoppen ermee !
Ga het eens anders doen en ga eens Omdenken !!
Ik heb wel oplossingen hoor. Laten we in het lagere amateurvoetbal stoppen met de afhankelijke grens. Of laten we stoppen met buitenspel. Ja echt…., dat bedoel ik: stóppen met buitenspel, zeker bij de lagere elftallen en de jeugd. Of gewoon conform het nieuwe KNVB beleid bij de jongste jeugd: stoppen met scheidsrechters. Alhoewel….: dan komt het ook niet goed denk ik. Tussenoplossing: wél een scheidsrechter, maar absoluut géén grensrechters meer. He gesteggel over een bal over de zijlijn wordt altijd wel goed opgelost en de scheids beslist bij overtredingen. En de standaard teams dan hoor ik je zeggen ? Daar stel ik voor dat clubgrensrechters gaan vlaggen bij andere clubs. Jaja, bij andere clubs ja. Dus niet bij het eigen elftal, maar bij andere clubs, u leest en begrijpt het goed.
In andere sporten (handbal) is dit al jaren aan de orde. Clubs dienen scheidsrechter aan te stellen, welke bij andere clubs hun werk doen en andersom. “Dat gaat toch niemand doen” hoor ik je weer zeggen ? En dan is meteen mijn reactie: Is dat zo ? Is dat echt zo ? Of zou het ook zo kunnen zijn dat op dat moment het “vak” grensrechter voor iedereen leuker en gezelliger wordt ? En dat op dat moment mensen zeggen: nou…., dan wil ik best wel een keer of 10 per jaar als assistent scheidsrechter optreden. Het proberen waard zou ik zeggen.
Zaterdag weer fluiten, ben benieuwd wie mijn “assistenten” zijn
Groet,
Kees
