Zijn de wedstrijden tegen buurtgenoot DVSA uit Amerongen eigenlijk wel echte derby’s? En hoe moet je deze wedstrijden, waarbij er aan het einde van de competitie niets meer op het spel staat, nou eigenlijk zien? Kun je je als speler nog wel opladen voor dergelijke matches? Zo maar een paar vraagstukken waar ik me mee bezig hield voorafgaand aan deze partij. Waar in de hogere klasses de spanning zowel bovenin als onderin wel degelijk nadrukkelijk aanwezig is aan het einde van de competitie, is dat onderin 5D niet meer zo. Degraderen kunnen we beiden niet en promotie is voor beide clubs al een flinke poos…😊 óók niet meer aan de orde. Een plekje stijgen op de ranglijst is nu het hoogst haalbare, maar dat zou zeker (wat mij betreft) nog wel degelijk het streven moeten zijn. En zo werd het best nog wel een aardig potje, maar ook weer niet meer dan dát. Eigenlijk werd het eerlijk gezegd een wedstrijd met een “maar”….. Een derby dus “om des keizers baard”. Zeker: MOTM Jesse Bongers en ook Bas Terlouw zitten weliswaar nou eenmaal zó in elkaar, dat zij ten allen tijde strijd willen en moeten leveren, maar…… En we kunnen ook niet zeggen dat we bij anderen strijd misten, maar… Laten we het er maar op houden dat bij enkele spelers de échte scherpte ontbrak. Maar… hoe dan….? Hoor ik jullie jezelf afvragen, maar… (daar is hij weer) dat kun je mogelijk opmaken verderop in dit verslag.
Scheidsrechter Liesdek floot keurig op tijd voor het begin en ik wil graag meteen maar vertellen dat deze man een goeie partij op de (kuntsgras)mat legde. Niet alles deed hij goed, maar dan toch zeker wel bijna alles! Puike pot meneer Liesdek en dank daarvoor. Meteen na de eerste minuut krijgt DVSA al een giga kans om te scoren, zij het dat Marcel met een fraaie redding de nul wist te behouden. SVF is meteen wakker geschud en neemt per omgaande het initiatief over. Het balbezit is voor 70 a 80% aan SVF en diverse mogelijkheden worden gecreëerd, helaas zonder af te ronden. In de 10e minuut komt SVF enigszins gemakkelijk aan een vrije bal. Deze wordt snel genomen, waarbij de achterhoede van DVSA in verwarring toekijkt hoe SVF kan scoren. Daar waren overigens nog wel drie pogingen voor nodig, want zowel Rik en Vince missen in eerste instantie, waarna Rik alsnog met de derde poging de 0-1 op het bord kan zetten. Het siert DVSA hierbij, dat zij weinig protest tonen richting de scheids, want er was wel degelijk iets op te merken ten aanzien van de vrije bal welke “goedkoop” gegeven werd aan SVF. Opvallend is trouwens de positieve wijze waarop DVSA blijft voetballen. Geen gezeur en geen gezanik richting de leiding en ook uitdrukkelijk geen schoppartijen en/of gemeen spel leggen de DVSA spelers aan de dag. Sterker nog: ze blijven proberen opbouwend en van achteruit te voetballen en nogmaals: dat siert hen. Enige kleine dissonant in dit geheel is de grensrechter, die te pas en (nog vaker) te onpas zijn vlag de lucht insteekt. In de 30e minuut wordt dan ook geheel onterecht voor vermeend buitenspel gevlagd en gefloten, na een glaszuiver doelpunt van Regino. Ook een situatie waarbij Rik richting het doel kan gaan, wordt geheel onterecht afgevlagd. De bal zou over de zijlijn zijn gegaan volgens de grens, maar diverse getuigen vertelden dat dit toch echt klinkklare onzin was. Jammer, maar…. we weten inmiddels wel dat dit aan de orde is en je erover druk maken heeft geen zin. Gelukkig nam scheids Liesdek daarna de situaties meer “in het eigen oog” en liet hij menig keer de vlagger staan. Tsja…., en dan zal ik wellicht wel weer te horen krijgen dat je dit eigenlijk niet moet noemen, maar…. daar heb ik nou eenmaal mijn eigen mening over! Goed is goed en fout is fout! En dat mag gezegd worden!
Bij een volgende aanval van onze tegenstander van vandaag krijgt ook DVSA een 100 % kans om te scoren, echter vrij voor het doel wordt de bal over het doel van Marcel geschoten. Maar vervolgens is het toch SVF dat weer de regie neemt. Een goeie actie van Vince kan door Rik net niet afgerond worden en een vlammend schot van Vince wordt door de keeper ternauwernood gepareerd. Bij een volgende actie van Vince in de 39e minuut, weet wéér Rik van de Mispel de 0-2 te maken. De laatste 10 minuten (inclusief drinkpauze) tot aan de rust had SVF diverse mogelijkheden om de stand naar 0-4 of zelfs 0-5 te brengen. Sander (schot) Rigino (naast) Rik (mist) en ook Joost (schoten over het doel) weten niet af te ronden. En dit is nou misschien wel net die extra scherpte welke we vandaag moesten ontberen..?? Kansen genoeg, maar afronden bleek lastig. Ruststand derhalve 0-2.
Direct na rust toch een doelpunt en de 0-3 van Rigino. Echter ook hier was er weer geen echte overtuiging aan de orde. Via-via en een beetje “dubbele-kluts voetbal” ging hieraan vooraf. Vrij snel hierna weer een SVF doelpunt. Wéér een vlagsignaal wordt terecht genegeerd en Rik kan terugleggen op Jesse die wel met overtuiging de 0-4 kan scoren. Goed zelf gezien en dus een prima besluit van de scheids en dat mag je dan ook best als een “tjakka-momentje” voor de leidsman opmerken. De rest van de wedstrijd laat zien dat DVSA best een paar goeie spelers heeft, maar dat het in de breedte toch wat tekort komt. SVF krijgt diverse mogelijkheden om het doelpuntgemiddelde “op te krikken”, echter we noemden het al : de echte scherpte ontbreekt gewoon. Bovendien zorgt de DVSA keeper er met enkele prima reddingen voor, dat het vandaag bij 4 doelpunten blijft. Sterker nog: door “lankmoedig” optreden van geheel SVF, weet DVSA zelfs ook nog te scoren.
En zo eindigt deze “derby” in 1-4, waar dat ook maar zo 2-9 had kunnen zijn. Twaalf kansen heb ik genoteerd in mijn notitieboekje en dan speel je best wel een aardige wedstrijd, maar… Aan de andere kant: ik kan het me ook wel weer een klein beetje voorstellen: -lekker weer, -goeie scheids, -leuke en sportieve tegenstander, -70 % balbezit, -eigenlijk “niks op het spel” en dan -winnen met 1-4 bij DVSA. Da’s natuurlijk ook zeker weer niet slecht, maar…… Bij échte scherpte stel ik me het toch allemaal toch net ietsie anders voor 😊 Echte scherpte zag ik alleen bij Jesse en bij Bas. En omdat Jesse zijn tweede goal van het seizoen maakte, gaat de Was by Duurstede bon deze keer geheel terecht naar hem toe.
Komende zaterdag naar (inmiddels) kampioen Patria (van harte proficiat) en dan op 25 mei de laatste wedstrijd thuis tegen Austerlitz. En houd de publicaties rond die laatste wedstrijd goed in het oog, want dan kon het weleens heel erg gezellig worden op sportpark De Nieuwe Kamp.
Groet, Kees
Opstelling: Marcel Laros, Bas Terlouw, Nando Koedam, Gijs de With, Stijn Brandts, Jesse Bongers, Rigino Odijk, Joost Pouw, Vince van Ee, Sander Mocking, Rik vd Mispel, Wissels: Tim van Galen, Edwin van Rooijen, Bram Verkuijl, Remco den Broeder, Rik Resink en Gijs van Woudenberg. Trainer: Gerard Pouw met zijn assistenten Patrick van Woudenberg en Sam Odijk.
