We hebben het vandaag over de derby tussen 2 mooie dorpsclubs, beiden tot op heden bovenaan in de stand op de ranglijst. En dat zou natuurlijk een “knaller” worden, daar was iedereen van overtuigd. Voorafgaand werd deze top-derby al wel behandeld als “één van de wedstrijden van het seizoen”. Al was het bijvoorbeeld alleen al; omdat ook de eerste periode titel onderdeel uitmaakte van deze strijd. Een vraag was bijvoorbeeld of trainer Gerard Pouw (van SVF) zou gaan afwijken van zijn motto: “vanaf het begin druk zetten en de tegenstanders afjagen?” Of zou Gerard zich aanpassen aan het verdedigend sterke Schalkwijk (pas 2 doelpunten tegen) met zijn snelle spitsen en dus terugzakken op eigen helft, om zo Schalkwijk met hun eigen wapen te gaan ver”schalken”? En hoe zou Schalkwijk-trainer Pieter Verweij zijn mannen geïnstrueerd hebben? Het eigen spel spelen, of zeker in het begin er achterin nog een mannetje bij zetten? En ook was er de Onderlinge strijd tussen mij en Hans van Echtelt, waarbij een top! fles rode wijn op het spel stond. En er was vuurwerk voorafgaand aan de wedstrijd en waren er spandoeken om de belangrijkheid van deze match te onderstrepen. En uiteraard was er vooraf reeds enig mailverkeer, waarin we elkaar “op de korrel” namen. En zelfs was er een behoorlijke publieke schare, zowel vanuit Schalkwijk, maar ook Cothen was goed vertegenwoordigd. Zo’n 250 a 300 mensen waren aanwezig op Blokhoven. Enne…. daar kan ik toch écht niet omheen: voor wat betreft gezelligheid wint De Nieuwe Kamp het toch duidelijk van sportpark Blokhoven. (een beetje pesten hoort er wel bij toch?) Beoogd nieuwe voorzitter van Schalkwijk is Kees Diks en ik ken Kees behoorlijk goed vanuit onze periodes bij andere belangrijke clubs in onze dorpen, namelijk: de beide Onderlinge Verzekerings Maatschappijen. Kees als bestuurslid en voorzitter in Schalkwijk en ik als “directeur(tje)” in Cothen. Beide clubs ook al sinds jaren belangrijke sponsoren bij de betreffende dorpsclubs. En bij zo’n topper hoort uiteraard ook kritiek op de scheidsrechter en vooral “gescheld” (het standaard bij vlaggen voor buitenspel: HIJ NIET) op de assistenten. En na de wedstrijd in de bestuurskamer vooral op je tanden bijten om jouw aanmerkingen op de leiding nog een beetje binnen de perken te houden. En ook “binnensmonds mompelend” de tegenstanders feliciteren met hun (in jouw ogen) niet verdiende overwinning… 😊
Het werd eigenlijk niets van dit alles. De wedstrijd werd vooral op het middenveld gespeeld. Ik wilde nog zeggen: “uitgevochten”, maar dat hebben we langs de lijn toch niet helemaal gezien vandaag. Je verwacht “bloed, zweet en tranen” en een uiteindelijk geheel omgewoelde grasmat, maar toen we na 95 minuten de balans opmaakten misten we toch een beetje dat derby-gevoel. Dat kwam natuurlijk ook omdat zowel Gerard Pouw en ook Pieter Verweij niet afweken van hun min of meer standaard intenties. SVF zeker in de eerste helft jagend en iets beter en Schalkwijk iets meer afwachtend en loerend op de counter, waar dat in de tweede helft precies andersom was. En ook andere dingen liepen niet zoals verwacht. Hans van Echtelt moest zich ziek afmelden, dus de fles rode wijn kwam niet “hunkerend” op tafel te staan in de bestuurskamer van Schalkwijk. En ook het vuurwerk wat wel heel ver weg werd afgestoken, maakte nou niet direct een bang-makende indruk. De grasmat werd niet omgewoeld, waarschijnlijk omdat het zo glad was als een aal. Heel veel spelers (ook van Schalkwijk) gleden tot hun eigen verbazing uit op dit lastig bespeelbare veld. En tot onze frustratie 😊 was er een scheidrechter die vanaf het begin liet zien dat hij niet lang in deze klasse zal blijven fluiten. Echt een topper en daar waren zowel winnaar en verliezer het over eens. En als er dan ook nog geen reden is om de assistenten op hun “wangedrag” te veroordelen, dan wordt het wel een beetje saai allemaal…
Afijn, toch maar iets over de wedstrijd dan: het eerste kwartier was er één van aftasten. Hoe zou onze tegenstander het vandaag gaan doen, dat was voor beide teams effe het devies. SVF neemt daarna het initiatief en creëert een aantal mogelijkheden. Freek begint met een schot en wordt opgevolgd met pogingen van Sander. En ook Wessel probeert het Schalkwijkse doel onder vuur te nemen, maar we zeiden het al: “het echte vuur zat er niet helemaal in vandaag”. Pas na 35 minuten is er een eerste (wel goed) schot vanuit de tweede lijn, maar dan wel van Schalkwijk! Via de buitenkant van de paal blijven we verschoond van de 1-0. Mick probeert daarna nog met een lob keeper Ramon Wieman te passeren, maar die laat zien dat hij vandaag een behoorlijk “sta in de weg” is voor onze aanvallers. Nóg een poging van Mick wordt door hem onschadelijk gemaakt. Ruststand derhalve 0-0 en iedereen heeft daar wel vrede mee lijkt het.
De tweede helft wijkt niet veel af van de eerste, zij het dat nu Schalkwijk iets meer op de helft van SVF te zien is. Ook nu blijft het echter veelal middenveldspel en beide keepers hebben af en toe wel werk, maar hoeven niet “hun uiterste kwaliteiten te tonen”. Marcel Laros moet één keer aan de bak om een counter te torpederen en doet dat bekwaam. SVF doet te weinig met de corners en vrije trappen welke we degelijk krijgen. Deze belanden veel te vaak hoog voor het doel en derhalve in de handen van Ramon Wieman, óf ze gaan huizenhoog over. Ik zou het toch een keer anders gedaan hebben… Zo’n twintig minuten voor tijd recht Schalkwijk nogeens de rug en probeert alsnog een driepunter binnen te halen. En waar in de eerste helft SVF gevaarlijker maar niet voldoende gevaarlijk kon zijn, was dat in de tweede helft ook voor de thuisclub het geval. Totdat in de 68e minuut een foutieve terugspeelbal op de juiste wijze gezien werd door invaller Joris Sturkenboom, die vrij voor Marcel af kon ronden. Wat is dat toch met terugspeelballen tegenwoordig, kijken we teveel naar het betaalde voetbal? Stand nu 1-0 en langs de lijn zien we het somber in, want verdedigend zit Schalkwijk echt wel goed in elkaar. Er wordt zeker nog wel getracht om de gelijkmaker te vinden, maar pogingen van Joost en Vince en de vrije trappen van Sander missen het doel letterlijk en figuurlijk. Marcel moet dus die éne keer zijn kwaliteiten laten zien bij een 1 op 1 situatie, maar doet dat prima. En zo eindigt deze topper in een wedstrijd die in mijn beleving eigenlijk nooit een topper is geworden. Géén gele kaarten, zelfs geen rode 😊, géén penalty’s, géén gescheurde shirts of bloed op de broekjes, géén scheldende trainers en coaches langs de lijn, géén opstootjes en of forse blessures, géén “zure” overhandiging van een fles goeie wijn met het antwoord dat die fles thuis uiteraard in Cothen blijft, een uitstekende scheids met prima assistenten en na de wedstrijd gezellig een paar biertjes drinken in een ongezellige bestuurskamer… Eigenlijk best een beetje saaie derby…
MOTM wordt uiteindelijk Tim van Galen. Misschien best tekenend dat een verdediger deze eretitel vandaag op mag eisen. Maar dan zouden we Tim toch wat tekort doen, want onze wingback is al een aantal weken erg goed bezig en verdiend de MOTM titel ten zeerste. Veel plezier met de Was-by-Duurstede bon en het drankje en lekkers bij Broodje bij de buurman Tim! De foto komt nog, want Tim moest na de wedstrijd direct weg. Ook onze andere wingback had vandaag MOTM kunnen zijn, want ook Bas liet vandaag weer zien dat hij een lastige tegenstander kan zijn voor zijn opponent. Prima Bas, ook voorin zagen we jouw soms a la Denzal Dumfries! En die MOTM titel zal ook jouw dit seizoen zeker een keer toekomen. Want één ding wil ik nog wel duidelijk maken: mocht je nou na het lezen van dit verslag de indruk krijgen dat het allemaal qua inzet een beetje “zo zo“ geweest zou zijn, dan moet ik dat toch even recht zetten. Beide teams hebben er wel degelijk alles aan gedaan om te winnen. En dat siert de spelers en ook de trainers. Was Schalkwijk dan de gelukkigste? Tsja… wij SVFers zullen dat mogelijk vinden en de Schalkwijkers denken daar misschien ietsje anders over. Feit is dat uiteindelijk één fout van ons goed afgestraft werd door een attente Joris Sturkenboom. Beide ploegen waren vandaag aan elkaar gewaagd en Schalkwijk scoort er ééntje en SVF net niet. De inzet was er wel, maar het echte vúúr bleef uit…
En daar gaan we het maar bij laten, hoewel…: toch nog een keer wil ik de jonge scheidsrechter R. Janssen, alsmede Wim Uijttewaal en Jeroen van Amersfoort bedanken voor hun prima optreden! A.s. zaterdag SVMM thuis en ook dat zal weer lastig worden, want die hebben natuurlijk Polle…… 😊
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
Groet, Kees
