‘s Morgens om 08.00 uur ging de wekker. Na nog een paar keer op de snooze knop te hebben gedrukt, was het toch weer opschieten geblazen. Volgende keer toch maar eens proberen om er gelijk uit te gaan.
Om 09.15 vertrokken we bij SVF naar Candia. Waar ligt dat?, werd er gevraagd, in Veenendaal? Nee, bij de dierentuin! Oh ja, in Rhenen dus.
Na aankomst omkleden en eerst de warming up. We waren alleen op het veld, de tegenstander was nog nergens te bekennen. Dat maak je niet vaak mee bij een uitwedstrijd. Maar gelukkig, de reis was niet voor niets, zo’n 10 minuten voor aanvang kwamen zij ook het veld op. Toen de scheids er ook was konden we beginnen.
De eerste 10 minuten was er een licht overwicht voor SVF, maar dat resulteerde niet in echte kansen. Na een kwartier een mooie actie van Aimee, een steekbal op Luuk R, maar zijn schot is een prooi voor de keeper van Candia. Een paar minuten later alweer een kans. Deke maakt een actie op de rechterflank en geeft een mooie voorzet waaruit Kaisa bijna scoort. Even later probeert Jasper het van afstand, maar het schot is niet krachtig genoeg. Inmiddels lijken beide ploegen last te hebben van het extreem zware veld. Onder de schoenen, tussen de noppen, blijft de aarde vastzitten. Bij elke trap tegen de bal vliegen de kluiten bij de tegenstander in het gezicht. Ook Candia weet bij enkele spaarzame aanvallen bij Quinten in de buurt te komen. Maar we weten inmiddels dat een tegenstander meer nodig heeft, ook vandaag had Quinten er geen moeite mee. Rust … tijd voor tips van de coach.
Vlak na rust een lange rush van Daan aan de linkerkant, twee man kwijt, ook de derde gepasseerd … maar in het zicht van het doel blijkt hoe zwaar het veld is, geen kracht meer voor een goed schot. Even later een scrimmage voor het Candiaanse doel. Jasper krijgt ‘m er niet in en vervolgens gaat het schot van Aimee over. Candia lijkt iets meer grip op de wedstrijd te krijgen. Na een goede aanval van de Rhenenaren wordt de bal weggewerkt door Björn en direct daarna nog een keer door Luuk L. Met zulke verdedigers kom je achterin zelden in de problemen. Daarna speelt het spel zich vooral af op de helft van Candia, maar behoudens een kans voor Luuk R, goed gered door hun keeper, gebeurt er niet veel. Op een gegeven moment een counter van Candia … een schot … maar Quinten lijkt wel twee meter groot en heeft de bal te pakken. Even later weer een snelle aanval van Candia en een schot, maar Quinten pakt ‘m met één hand uit de lucht, wat een held! Na nog wat kleine kansjes over en weer, waarbij de keepers nauwelijks meer in de problemen kwamen, besloot de scheids dat het genoeg was geweest. Geen doelpunten, dus 0-0.
Groetjes, Jeffrey Goes
