Zaterdag 21 Mei 2022 was één van de wedstrijden van de waarheid in de vierde klasse I. Aurora en SVF hadden een derby uit te vechten rondom degradatie. Sportpark Hoog Weerdenburg ligt aan “de Steeg” zoals wij dat vroeger altijd noemden. De helft van de roots van vele Mockingen heeft namelijk in Werkhoven gelegen en wel op de boerderij van de familie de Bree op nummer 12 van de Weerdenburgselaan, thans bewoond door de familie Vermeulen. Wij werden vroeger als kind met regelmaat op de WABO bus gezet richting Werkhoven, alwaar mevrouw Cor Hildebrand van het kruidenierswinkeltje ons vanuit de bus naar Oma de Bree hielp. Maar oké, dat was weer een stukje nostalgie, nu weer naar het voetbal.
Hoog Weerdenburg was voor wat betreft publieke belangstelling best goed bezet en Aurora had dan ook een aantal leuke activiteiten geregeld om het deze dag nog gezelliger te maken. Natuurlijk een weerzien met oude bekenden, teveel deze keer om die allemaal op te gaan noemen. Veel reacties waren in de trant van: eigenlijk zouden we allebei gewoon in dezelfde klasse moeten blijven….. Maar ja, zo werkt voetbal natuurlijk niet.
Alle spelers van zowel Aurora alsook die van SVF kwamen met een jeugdspeler aan de hand het veld op onder leiding van scheidsrechter J. Appel vanuit Hilversum. Veel rode en groene rook vanuit het publiek werd al spoedig ons deel en ik heb toch maar even een ruimte opgezocht met meer ademhalings-mogelijkheden. Wel prachtig natuurlijk om te zien hoeveel supporters hun cluppie een warm hart toe dragen. Verrassend was het dat twee jeugdspelers voorafgaand aan de match op doelman Marcel Laros af mochten gaan, om hun doelpunt te maken. Was dit een teken aan de wand?
Dan de wedstrijd van vandaag, alwaar ik zeer kort over zal zijn deze keer. Het was namelijk gewoon eigenlijk niet om aan te gluren zoals men weleens zegt. Een echt degradatieduel werd het, met heel veel spanning en geen goed voetbal. Veel foute passes en weinig echte kansen. Op zich wel logisch natuurlijk, want SVF móest winnen waar Aurora gezien het resterende programma met een gelijkspel kon volstaan. En dan komt er dus zo’n wedstrijd uit naar voren. Met name “de tweede bal” was toch telkens voor de thuisclub, waardoor SVF in de eerste helft veelal weer in de verdediging werd gedrongen. Jammer voor ons was dat Bart al na een half uur geblesseerd uit moest vallen. Juist Bart liet al geruime tijd zien dat hij gewoon ons gevaarlijkste wapen is. Het spel blijft aftastend en vooral vaak paniekerig. Kort voor de rust leid dit tot onzeker ingrijpen van laatste man Nando, die eigenlijk gewoon kan opruimen, maar de bal verspeelt aan de spits van Aurora. En die weet met deze buitenkans wel raad en scoort de 1-0 op een natuurlijk moreel prachtig moment voor Aurora. Fout van Nando, daar hoeven we niet moeilijk over te doen en dat weet Nando zelf ook wel. Jammer, maar dat is nou eenmaal inherent aan een team, fouten horen erbij.
SVF komt toch weer als team de kleedkamer uit en geeft zich zoals gewoonlijk nog niet gewonnen. Een mooie eigenschap van dit elftal is dit wel zeker, fouten maken we allemaal en het is zaak om elkaar daarna weer overeind te helpen. En dat gebeurt dan ook gelukkig bijna altijd. Echter: ook de tweede helft blijven beide ploegen volharden in zeer matig voetbal, hoewel SVF toch iets beter in de wedstrijd komt. En dat móet ook wel want er is nog 45 minuten de kans om de wedstrijd alsnog winnend af te sluiten. Er volgen wat mogelijkheden voor beide elftallen, met iets meer kansjes voor SVF in deze tweede helft. Na enig geklungel achterin bij Aurora weet Rik van der Mispel met een prachtige omhaal de 1-1 te scoren. Zowaar wordt SVF een beetje dreigender en de keeper van Aurora moet “enige zeilen bijzetten om de zaak droog te houden.” Een telkens terugkerend probleem bij SVF is: dat de goeie laatste pass ontbreekt. Net die allerlaatste goeie bal om iemand in vrije scoringspositie te brengen, mislukt gewoon te vaak. Toch zijn er kansen om op voorsprong te komen, echter ook nu gebeurd wat er dit seizoen al zoveel gebeurd is: na matig ingrijpen kan Aurora de 2-1 noteren. Wedstrijd gelopen vraag je je dan af, maar er zijn zeker dingen die wel degelijk goed gaan. Ik schreef al eerder dat je pas gewonnen hebt van SVF wanneer je in de kleedkamer zit…. In de 85e minuut krijgt Kees van Dam een enorme (120 %) kans om de gelijkmaker te scoren, echter Kees schiet alleen voor de keeper de bal hard over het doel. Rigino krijgt nog een mooie kopkans, maar hij weet er geen kracht achter te krijgen. Er volgen aan beide kanten nog een paar mogelijkheden, maar dan fluit de uitstekende scheidsrechter J. Appel voor het laatst. De gelukkigste heeft gewonnen zullen we maar zeggen en dat was Aurora.
Na de wedstrijd uiteraard toch een lekker biertje gedronken met Aurorianen: Wiebe, Peter en Ton en ook de scheids bedankt voor zijn prima inbreng. We zouden wensen dat we iedere week zo’n scheids hadden. Ook dank voor Aurora voor de ontvangst en het zal op “de Steeg” nog wel lang onrustig geweest zijn. MOTM was (best wel tekenend) onze jongste speler Vince van Ee. Het was dan allemaal niet best, maar ook deze keer was er aan werklust geen gebrek. En wanneer je dat telkens op kunt blijven brengen dan kan er gewoon ook geen verwijt zijn.
Conclusies:
Leuke sfeer in Werkhoven, veel ouwe bekenden gezien en gesproken, uitstekende scheidsrechter, ook goeie assistenten, slecht voetbal (begrijpelijk) en uiteindelijk Aurora de gelukkigste. Dit is SVF, dit is onze dorpsclub, niet meer en zeker ook niet minder! Komende week VVA thuis en dat is natuurlijk de ploeg die dan kampioen kan worden. Maar ik blijf het zeggen: winnen doe je niet zo makkelijk bij SVF, dus de spanning is nog niet helemaal verdwenen. Zaterdag thuis dus om 14.30 uur en uiteraard blijven we SVF steunen tot aan de laatste seconde.
Prachtige foto’s van Wim Terwint en Peter Beemer (Aurora) zijn samengevoegd in een fotoalbum.
Groet,
Kees
P.S: Via deze weg wil de spelersgroep van het eerste elftal alle supporters bedanken voor hun steun tijdens deze, maar ook andere wedstrijden. Jullie aanwezigheid wordt zeer op prijs gesteld en deze nederlaag heeft dan ook zeker niet aan jullie support gelegen. Bedankt en tot zaterdag!