SVF trok, wel een half uur later dan gepland, direct na de aftrap ten strijde en PVC kwam tegelijk in de problemen. Dit zagen de spelers van SVF ook en zette zo mogelijk nog meer druk op de bal.
Na een kwartier werd deze speelwijze beloond met een doelpunt door Robin Jansen.(0-1) SVF bleef de aanval zoeken door steeds weer mooie aanvallen op te zetten. De enkele keer dat PVC gevaarlijk werd , greep de achterhoede van SVF resoluut in.
De supporters stonden te wachten op een tweede doelpunt van SVF voor de rust. Kansen waren zeker aanwezig. Tot twee keer toe, in de 40ste en 45ste minuut, werden deze kansen benut. Martin Oostveen wist met een kopbal een medespeler te bereiken. Robin Jansen en Nando Koedam brachten de stand keurig op 0-3. Wat een weelde voor SVF deze ruststand.
De 2e helft probeerde PVC het tij te keren, maar SVF bleef collectief hard werken en de paal moest verhinderen dat SVF op 0-4 kwam. Die pech had PVC ook en een doelpunt wat zij nodig hadden bleef daarom uit. In de loop van de 2e helft begon de vermoeidheid parten te spelen bij SVF. Gezien het hoge tempo en de gedrevenheid van SVF was dit niet verwonderlijk. De wisselspelers werden ingezet. Sander Mocking, Freek Leferink voor resp. Martin Oostveen en Mick van de Bildt. In een later stadium werd Nick van de Geer nog ingezet voor de moegestreden Jeroen de Wit. Robin Jansen moest vlak voor tijd, aan het einde van zijn krachten, ook het veld verlaten. In de stand kwam geen verandering en zo ging SVF verdiend met 3 punten naar huis.
Ik denk dat iedereen genoten heeft van dit SVF. Supporters, technische staf en ook de spelers zelf. Ik hoop SVF nog vaak op deze manier te zien voetballen. Chapeau. Wim Terwint. (klik hier voor de foto’s)