Het werd een mooie middag op sportpark De Nieuwe Kamp in Cothen. Aan de orde was de derby-topper tussen twee dorpsclubs met allure. Vv Schalkwijk als leider in de ranglijst en SVF met een verdienstelijke derde plek, met nog kansen op een mogelijke promotieplaats. Maar voor promotie dien je dan toch wel minimaal de vierde plaats te bemachtigen aan het einde van de rit, want anders is het volgend seizoen weer gewoon 5e klasse voetbal. En zo waren de belangen groot vandaag. Trainer Gerard Pouw had zijn sterkste elftal naar voren geschoven en ook de gasten waren voltallig aanwezig met (net als bij SVF) óók een volle bank. Tsja…., zo werk dat nou eenmaal in de sport: wanneer het allemaal goed gaat dan heb je vrienden en wanneer je onderin bungelt dan komen fricties niet alleen veel eerder, maar ook nog veel méér naar voren. Met dan als gevolg dat het areaal aan “geblesseerde” spelers plotseling “mee-veert” met de stand op de ranglijst.
Er was veel gedaan door de activiteitencommissie van SVF om de sfeer vandaag op te krikken. Ook Vernooy Catering had het eerste elftal van een heerlijke lunch voorzien! Dank daarvoor namens alle spelers en staf!
Muziek, een zanger, een heel groot springkussen van V-compagnie (één van onze sponsoren!) de kantine open tot een later tijdstip, vrijwilligers bereid tot extra diensten en ook werd er vuurwerk afgestoken door onze jeugd. En vv Schalkwijk deed daar dapper aan mee, want die kwamen dat hele end met een bus, zodat zij lang “na konden blijven”. In onze bestuurskamer werden vooraf de “kwinkslagen” over en weer uitgedeeld tussen een aantal aanwezige coryfeeën. Met good-old journalist en oud-Cothenaar Hans van Echtelt (naast bewonderaar van FCU en Parkhout, óók fervent supporter van vv Schalkwijk) had ik voor de derde keer om een fles wijn gewed, beiden er van “overtuigd dat onze persoonlijke dorpsclub zou gaan winnen”. Uiteraard had ik een groen-wit papiertje om “mijn” fles gedaan, dit om toch nog wel een klein beetje te sarren 😊 Oftewel: een geweldige sfeer zat er al vroeg in, onder toeziende ogen van voorzitter Erwin Rieff en bestuursdienst van de dag: Riet Kolksteeg-van Spelde. Riet; die ook nog eens twee soorten eigen gebakken cake aanbood bij de koffie. Een bestuurskamer vol en zo hoort dat natuurlijk ook bij zo’n derby.
Melle van de Ven mocht vandaag pupil van de week zijn en met best goed weer en ten overstaan van circa 350 stuks!! publieke belangstelling, is dat natuurlijk geen straf. Melle mocht met de bal alleen richting het doel van Schalkwijk en scoorde beheerst. Scheids van de dag is Stefan Kleinveld en precies op tijd werd afgetrapt voor de start van deze match. SVF begint vol goede moed en ook Schalkwijk blijkt niet te ver in te willen zakken vandaag. Reeds na 2 minuten laat scheids Kleinveld een situatie doorgaan, na een duidelijke overtreding op Tim. Schalkwijk mag dóór en kan zo na twee minuten reeds de 0-1 noteren. Een cadeautje van de scheids voor Schalkwijk? Of hebben we het hier over het “geluk van de koploper?” Gezegd dient te worden, dat scheidsrechter Kleinveld in het vervolg van de wedstrijd echt heel veel toeliet en dus naar de mening van enkele “voetbalkenners” vaak (te?) veel dóór liet voetballen. Dit verklaart mogelijk ook waarom de overtreding op Tim niet bestraft werd en naderhand was daar best iets voor te zeggen. Eigenlijk floot hij zo’n beetje op de wijze van Bas Nijhuis: niet zeuren, maar dóórgaan. Na de wedstrijd (bij ons in de bestuurskamer mogen we op een nette wijze discussiëren) waren vriend en vijand het er toch wel over eens dat je op deze manier best wel risico neemt als leidsman. Maar….: eerlijk is eerlijk: Stefan Kleinveld liet dan inderdaad heel veel toe met het genoemde “enige risico”, echter technisch en op de keeper beschouwd (klinkt eigenlijk best een beetje gek deze uitdrukking besef ik bij het nalezen) heeft hij erg weinig fouten gemaakt vandaag. En al helemaal heeft Stefan (we mochten tutoyeren…) geen team bevoordeeld, dus we zijn uiteindelijk gewoon best tevreden over hem. Dank aan Stefan Kleinveld!
Terug naar wedstrijd dan. Na 2 minuten dus al met 0-1 achter en Schalkwijk “in the mood”, maar daarna is SVF snel bekomen van de schrik. Na 10 minuten pakt de thuisclub het goed op en de rest van de eerste helft is SVF de iets betere partij. Hoewel het echt derby-voetbal betreft, weten de Cothenaren soms ook nog wel goeie aanvallen op de mat te leggen. In de 36e minuut leid dit tot de gelijkmaker. Een vrije bal van Vince wordt in de 16 meter geplaatst, waar Wessel terug kan koppen naar Tim. Tim heeft zijn backplaats effe verlaten en kan voorin de 1-1 scoren. Gewoon een goed doelpunt. Er volgen mogelijkheden over en weer; Freek kan een voorzet net niet inkoppen en een inzet van Schalkwijk hobbelt bij het doel van Marcel “rustaaaaagh” via de paal naast. We gaan rusten met de 1-1 en onder het genot van de koffie (en wéér cake) van Riet, merken we op dat het echt derbyvoetbal is. Grote belangen met “hoogstaand voetbal” waarbij we hoogstaand echt als letterlijk moeten zien. De beste man van het veld was Melle van de Ven, oftewel de pupil van de week……. Althans: dat vond Hans van Echtelt.
De tweede helft begint wéér superslecht voor SVF. Amper zijn de 350 aanwezigen weer aan de zijlijn verschenen, of Schalkwijk scoort binnen 5 minuten na rust al weer. Niet voor de eerste keer tijdens wedstrijden begint SVF te weinig geconcentreerd en het is ook niet de eerste keer dat we vanuit achterstand terug moeten vechten. De laatste wedstrijden hebben we het over “meedogenloosheid” gehad en hier moet SVF echt nog wel een stap in gaan zetten. En dit aspect hoef je Schalkwijk niet te leren, want die zijn wat dat betreft een fikse stap verder dan wij. Met handen en voeten worden aanvallers belet om te kunnen voetballen en de scheidsrechter bepaalt hoe ver je daar in mag gaan. En wanneer er gevaar dreigt is men niks te beroerd om de bal huizenhoog “De Nieuwe Kamp” uit te jagen….., waar SVF soms te vaak blijft voetballen. En wanneer een scheidsrechter dat (overigens terecht, kijk maar naar Nijhuis) toelaat, dan zul je zelf meer uit dát vaatje moeten tappen. En dat deden we dan ook wel, want zeker vandaag was er weer meer dan voldoende inzet. Maar Schalkwijk heeft dan het vermogen om nóg effe een extra tandje bij te zetten en kreeg heel langzamerhand de overhand. Fysiek hebben zij nou eenmaal een zeer sterke ploeg en ondanks het feit dat ook onze SVF spelers een goeie conditie hebben, moesten we het nu toch langzaam af gaan leggen tegen deze fitte blauw-witten. En toch kwamen we op 2-2! Vince ging door op een hoge voorzet en in een rare situatie en een misverstand bij Schalkwijk, kopte de laatste man in eigen doel. Blunder achterin bij Schalkwijk en dat gebeurt toch niet snel gezien het aantal tegendoelpunten. Goed doorgegaan door Vince trouwens.
SVF probeert het nog en een situatie waarbij Freek alleen richting het doel kan gaan, wordt geheel onterecht afgevlagd. (ik draai nooit om dingen heen en wil toch maar gewoon eerlijk zijn Wim…..) En wij stonden met 4 man op één lijn dus hier kun je je gewoon niet onderuit worstelen 😊
En wel eerlijk natuurlijk: wij hadden misschien óók wel de vlag omhoog gestoken in deze situatie. Alleen winst telt voor SVF, waarbij Schalkwijk met een punt ook goeie zaken kan doen. Onze gasten kunnen bogen op een prima verdediging en één van de beste keepers van deze afdeling, dat laten zij het hele seizoen al zien. En ook loopt heel langzamerhand de adem terug van de thuisclub en wordt Schalkwijk gewoon iets beter. Er volgen nog wel speldenprikjes, maar echt gevaarlijk wordt SVF eigenlijk niet meer. Marcel toont nog een keer zijn keeperskwaliteit met een prima redding en Rik en Sander proberen het ook nog wel een keer op het doel van Ramon Wieman. Echter; die laat zich niet meer verschalken en zo kunnen onze gasten rustig het beoogde punt bij gaan schrijven. Schalkwijk heeft nu het betere van het spel en SVF moet dat gaan erkennen. En 1 minuut voorafgaand aan de officiële speeltijd weet Joris Sturkenboom (net als destijds in Schalkwijk ook de matchwinner) alsnog de winnende treffer te maken en laat SVF achter met een desillusie. Scheids de Klein telt terecht blessuretijd bij, maar dan is het toch echt voorbij met een 2-3 nederlaag.
Na de eerste helft had ik goeie hoop op de winst, maar 20 a 25 minuten voor tijd had voor mij afgefloten mogen worden met een gelijkspel. Schalkwijk werd gewoon sterker toen en ik zag de bui al hangen. Verdiende overwinning dus? Ja! Uiteindelijk gewoon wel. Schalkwijk bleef gaan voor de drie punten en nam geen genoegen met puntverlies en dat siert hen. Fysiek sterk, verdedigend nog sterker en niemand te beroerd om “vuil werk” te doen en dan staat er vaak iemand juist op de goeie plek. Kortom: Schalkwijk is een stap verder dan SVF op dit moment en tevens een stap verder dan alle andere clubs in onze afdeling. Jammer, geen ramp, maar het is zoals het is. Ook SVF verdient respect, want er is zowel binnen als buiten het veld echt alles aan gedaan. En voor de goeie orde: het kan nog steeds he……, die vierde plek op de ranglijst!
Het mooiste van de dag moest toen overigens nog komen, althans dat vind ik!! Na de wedstrijd in een overvolle bestuurskamer bijeen komen, om de zaken nogeens de revue laten passeren. Samen met trainers, de voorzitters en ook met scheids Kleinveld en andere “belangrijke” voetbalkenners… De gewonnen fles wijn werd ontkurkt en ter plekke achterover geslagen. In de kantine was het nog heel lang druk en gezellig. En zo bleek weer dat 5e klasse voetbal op deze wijze wonderschoon kan zijn, zeker wanneer je respect hebt voor elkaar. Schalkwijk: volgend jaar alle succes gewenst in de 4e klasse (als jullie het nu nog laten liggen dan…) En wij gaan het alsnog proberen!!
MOTM deze keer niemand. We hadden zeker wel een speler op de korrel, maar die was kennelijk not amused (over de uitslag?) en vond andere dingen effe belangrijker…Tsja….. ik zei het al: wanneer je wint heb je vele vrienden en wanneer je verliest dan wordt dat allemaal best wat lastiger. Dan kan winst of verlies soms rare dingen doen……… Maar dan zijn de consequenties voor jouwzelf en gaan de gesponsorde “Was by Duurstede” bon en het heerlijke “Broodje bij de Buurman” aan je neus voorbij.
Komende zaterdag uit naar SVMM, altijd lastig 😊 Aanvang 14.30 uur.
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
Groet, Kees
