Er zijn van die wedstrijden waarbij het gewoon allemaal net niet lukt en dat was vandaag 15 Maart tegen FZO het geval. Je zult dat best wel herkennen: je doet er álles aan en toch ga je de bietenbrug op. En net zoals het is met álles wat er op de aarde gebeurt: dit verlies kwam niet door alleen maar één ding. Het was gewoon niet goed genoeg tegen een gelijkwaardige tegenstander. Het team van FZO zoals dat vandaag in Cothen aan de start kwam, staat volgens mij geheel ten onrechte op de laatste plek. En in de uitwedstrijd wonnen we dan wel, maar ook met maar één doelpuntje verschil. Ik vroeg na de match aan een FZO-speler; hoe het toch mogelijk is dat zij de rode lantaarndrager zijn tot op heden. Het antwoord van die speler was duidelijk: “eindelijk waren we een keer compleet en ook eindelijk kon men vandaag de discipline opbrengen om als team te spelen, waarbij de jongeren nu wél een keer iets aan wilden nemen van de ouderen…” (Let op: het zijn niet mijn woorden, dus: don’t shoot the messenger…. 😊) Bovendien zat het geluk vandaag een keer mee bij FZO en juist een klein beetje tegen bij de thuisclub. En al deze genoemde redenen zorgden er voor dat er dan een Zeister team stond, wat dus behoorlijk hoger zou moeten kunnen staan in de stand op de ranglijst.
De wedstrijd dan. Eerst was het pupil van de week Yfke van Zeijl die de keeper van FZO onder schot mocht nemen en zij deed dat perfect en scoorde fraai. Vervolgens floot scheidsrechter C. Emik voor de tweede keer en kon de strijd beginnen. Scheids Emik bleek aan het einde van de rit best enige invloed op de wedstrijd te hebben, daar later meer over. Beide ploegen waren aan elkaar gewaagd en werkten hard om resultaat te boeken. Een schot van Tim eindigde in de handen van de keeper, een kopbal van Gijs de With ging net naast en een overtreding binnen de 16 meter en derhalve penalty-moment jegens Sander, werd door de man in het zwart weggewuifd en beoordeeld als nét niet genoeg voor een strafschop. Velen hadden daar toch een andere mening over. Een dergelijke overtreding welke gemaakt wordt buiten de zestien meter, wordt namelijk wél gewoon voor gefloten….. Ook FZO werkte keihard en maakte het SVF moeilijk om aan voetbal toe te komen. En zo was SVF dus niet bij machte om voetballend de overhand te krijgen. We begonnen er al mee: je hebt van die wedstrijden waarin het gewoonweg allemaal net niet lukt. Twee hardwerkende teams maken er voetballend een (matig) potje van, met ieder een paar mogelijkheden maar eigenlijk geen echte kansen. En zo wordt de rust bereikt met de brilstand en daar was niks op aan te merken.
De tweede heft begint met het gegeven dat beide ploegen laten zien dat men wil winnen. SVF begint fel, maar ook onze gasten tonen een gedrevenheid die mogelijk nog ietsje hoger is dan die van SVF. FZO ruikt gewoon dat er misschien deze middag wel iets te halen valt in Cothen. In de 55e minuut doet zich het voorval voor waar we op doelden in het begin van dit verslag. Een aanval van SVF ontaard in kluts-situatie voor het doel van FZO. Alles wordt zo’n beetje geraakt door de bal, ook de paal en waar 99,9% van alle aanwezigen op sportpark De Nieuwe Kamp een duidelijke handsbal zien in “het gebied”, zien alleen scheidsrechter Emik en de speler die hands maakte dit anders. Een 100% penalty wordt SVF op deze manier ontnomen, we zeggen maar eerlijk hoe het was. Zelfs de grensrechter van FZO beaamde dat een strafschop de enige terechte beslissing zou moeten zijn, maar vertelde ook dat de afspraak was; dat voor handsballen de assistenten niet mochten vlaggen. Snel vergeten maar deze fout van de leiding en accepteren dat náást spelers en trainers, óók een scheids fouten kan en mag maken: sommige dingen zijn niet anders…. Vince mist helaas nog een grote kans door een beroerde balaanname en dan volgt er de zeer bekende voetbalwet: wanneer je zelf niet scoort dan scoort jouw tegenstander!!! En in de 64e minuut gebeurt dat dan ook. Met een prima uitgespeelde counter en door slap ingrijpen van onze achterhoede kan FZO op de 0-1 voorsprong komen. SVF heeft inmiddels een aantal wissels ingebracht om het tij trachten te keren, maar FZO verdedigt goed en komt ook zeker nog enkele malen gevaarlijk door. Daar komt bij dat de échte wil om te winnen vandaag bij FZO duidelijker aanwezig leek, dan bij SVF. Sander wordt nog maar eens met een overtreding gestuit en de irritatie is duidelijk aanwezig bij de Groen-Witten. Het wil gewoon niet lukken vandaag. FZO schiet nog maar eens op het doel van Marcel maar de bal gaat voorlangs. Dan….., 5 minuten voor het einde krijgt SVF alsnog die ene grote kans op de gelijkmaker. Gijs van Woudenberg laat weer eens zien dat hij soms beslissend kan zijn en levert na een mooie actie een 110% voorzet af op Freek Scherpenzeel. Freek kan de hoek eigenlijk uitzoeken, maar helaas kopt hij de bal over het doel. Het laatste wapenfeit is echter voor FZO: de rechterspits kan een voorzet afleveren welke vrij voor het doel niet goed ingeschoten wordt en Marcel zodoende alsnog redding kan brengen. In de blessuretijd blijft SVF het proberen en ook Marcel verlaat zijn doel en gaat mee naar voren om te proberen zijn “truukje” van een poosje terug bij SVP te laten zien. Maar niets helpt vandaag, we gaan onze eerste thuisnederlaag van het seizoen lijden en zullen dat moeten ondergaan.
Is het dan de schuld van de scheidsrechter is een vraag? Tsja… oordeel zelf… ik zeg daar niets over, want in een seizoen heb je nou eenmaal altijd zulke momenten. Soms zit het mee en soms zit het tegen. Scheidsrechter C. Emik en met name ook beide assistenten nog maar eens bedankt voor de leiding. De werkelijke reden van dit verlies dan? Nou….: dat is wat mij betreft duidelijk te maken in 3 oorzaken: 1) FZO deed het gewoon goed, door de thuisclub niet aan voetbal toe laten komen 2) SVF had best wel de juiste inzet maar FZO liet een gedrevenheid zien waar SVF vandaag toch niet helemaal aan toe kwam en 3) Soms zit het dus mee en soms zit het tegen en vandaag waren we gewoon niet goed genoeg en hadden ook het geluk niet aan onze zijde.
En zo neemt FZO uiteindelijk gewoon verdiend de punten mee naar Zeist en leggen we ons neer bij het feit dat het zo alleen nóg maar spannender wordt bovenin, om een promotieplek. En dit wordt vervolgd met aanstaande zaterdag de match bij DVSA en dat is óók een gegadigde voor promotie. MOTM wordt uiteindelijk onze “grens” Ruud Kolsteeg. En let wel: niet omdat onze spelers nou zo slecht waren, maar puur om het feit dat we ook geen speler er echt bovenuit zagen steken. En uiteraard ook gewoon; omdat we Ruud niet op een fout konden betrappen. Soms zit het mee en soms zit het tegen en voor Ruud zit het nu effe mee met de “Was by Duurstede” bon en het “broodje bij de buurman” in Wijk bij Duurstede.
Drie vragen aan Ruud:
Kees: Wat vond jij nou van deze wedstrijd? Ruud: FZO deed het goed: we werden door hen stevig vastgezet en we kwamen zo niet aan voetballen toe. En ook zaten veel van onze spelers niet goed in de wedstrijd. En eerlijk is eerlijk: het zat ook niet mee en uiteindelijk heeft de gelukkigste gewonnen.
Kees: Meestal geeft onze goeie conditie in de tweede helft de doorslag, maar dat was nu ook niet zo. Ruud: FZO liet nóg meer zien dan wij, dat zij écht wilden winnen. Dit seizoen heb ik al veel wedstrijden “aan de zijlijn gestaan”. En wat me vooral opgevallen is: wij kunnen van iedereen winnen, maar we kunnen ook van iedereen verliezen……
Kees: verder nog opmerkingen? Ruud: jazeker! Ik ben dus inmiddels de vaste grensrechter en dat bevalt me prima! Ik heb een heel goed gevoel binnen deze groep. Ik ervaar gewoon weer hoe mooi het ooit was als speler, bijvoorbeeld in de voorbereiding naar een wedstrijd toe. Ik vind het gewoon heel erg leuk om bij de groep te horen en erbij te zijn.
En wie ben ik om hier nog iets aan toe te voegen? Dank iedereen en dank Ruud!
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
Groet, Kees
