Bijzondere derby? Ik zie jullie allen al denken. Wat was er nou zo bijzonder dan aan de derby tussen Cothen en Werkhoven? Twee “slaapdorpen” worden deze plaatsen weleens genoemd, welke eigenlijk alleen maar wakker gehouden worden door de Provinciale weg….. Voor diegenen die dat nog niet wisten heb ik de juiste gegevens van deze weg nogeens effies opgezocht: De provinciale weg N411 loopt van Utrecht naar Bunnik. De weg begint in Utrecht als Koningsweg, heet vanaf de gemeentegrens tot het gehucht Vechten Koningslaan en vanaf daar simpelweg Provincialeweg. De N411 eindigt in Bunnik bij de aansluiting met de A12, waar de weg overgaat in de N229 richting Wijk bij Duurstede. Het weggedeelte tussen Utrecht en de toegangsweg tot Oud-Amelisweerd is een monumentale laan met bijbehorende beplanting die stamt uit de tijd van koning Lodewijk Napoleon die landgoed Oud-Amelisweerd van 1808 tot 1810 in bezit had. De straatnamen Koningsweg en Koningslaan herinneren nog aan deze tijd. Zo.., effe jullie topografische geheugens weer eens opgefrist, want dit is wel de weg die jullie misschien wel 300 keer per jaar gebruiken.
Maar wanneer we Cothen en Werkhoven “slaapdorpen” noemen, dan zou je toch eens meer in “het binnenste” van deze plaatsjes moet kruipen. Dan zie je dat er juist heel véél gebeurd. Vrijdagmiddag was ik al in Werkhoven (in de kersenpit) om samen met heel veel anderen te genieten van toneelvereniging “Bezet”. Een hilarisch en echt grappig stuk werd daar letterlijk “ten tonele gebracht” door markante“dorpse figuren”. Een middagje lachen bij onze noorderburen, als voorbereiding op dé derby. “Slaapdorpen?” Vorige week schreef ik al iets over “onze” muziekvereniging “Excelsior”, met hun hoogstaande winterconcert. En natuurlijk loopt Werkhoven straks weer letterlijk voorop met hun Carnaval van een week te vroeg en volgt daarna weer Cothen met hun verlichte optog…. Kortom: het is wat ik zeg: kruip maar eens in “het binnenste” van onze dorpen en dan zullen jullie denk ik nooit meer spreken van “slaapdorpen.”
We dwalen af, want het blijft wél een voetbalverslag natuurlijk. Prachtig voetbalweer op De Nieuwe Kamp, een jonge scheidsrechter (Kai Koning) die we reeds eerdermochten ontmoeten in Cothen en uiteindelijk bijna 300 mensen (mag tegenwoordig geen onderscheid meer makentussen mannen en vrouwen😊) langs de lijn. Cothenaren en “Waikse” Werkhoven supporters (we leggen het ze later nog weleens uit Richard) “gebroederlijk” naast elkaar het spel aanschouwend, vuur- en knal-werk bij aanvang, een DJ voor na de wedstrijd: allemaal ingrediënten en mooie voorwaarden voor een leuke middag bij SVF.
Een leuke middag werd het, maar goed voetbal moesten we (ondanks het fel schijnende zonnetje) met een bouwlamp zoeken. Vermakelijk en spannend weliswaar, maar vooral met heel veel strijd en soms wat commotie, werd deze derby gespeeld. Genieten dus langs de lijn? Mwwwwwoi….., bij genieten stel ik me het dan toch net effe ietsje anders voor. Ik heb zelden twee ploegen zo matig zien voetballen. Nou heb je dat vaak bij derby-voetbal, dus heel erg gek is dat allemaal ook weer niet. Toch gaan we proberen er nog iets van te bakken. SVF probeerde sterk te starten en dat lukte ook nog wel enigszins. Het pakte Aurora bij de lurven en er kwamen best wel een paar mogelijkheden. De eerste échte kans kwam toch op het conto van het counterende Aurora en het was bij de 1 op 1 situatie welke volgde aan Marcel te danken dat de score blank bleef op dat moment. Een minuutje later weer zo’n counter en wanneer je dan niet goed genoeg ingrijpt dan maak je het de tegenstander wel erg makkelijk om hun gescoorde aantal doelpunten over het hele seizoen van een totaal van 6 naar 7 op te krikken. In de 41e minuut krijgt SVF op circa 18 meter van het doel van Aurora een vrije bal. In tegenstelling tot bijna alle andere vrije ballen, gaat vandaag Vince zijn maat 46 een keer tegen “het ronde leren ding”aanzetten. En dat doet hij op bijzondere wijze, want keeper Luuk van den Broek heeft het nakijken bij deze bal in de kruising. Stand weer gelijk en dat was zeker ook wel verdiend op dat moment. Net voor rust verzuimd SVF de stand op te voeren met een grote kans voor Sander (had natuurlijk terug moeten leggen) en nog een vrije bal waarbij Bram hoog over schiet. Rust 1-1 en iedereen (on)tevreden.
Ik vertelde reeds dat er behoorlijk publiek aanwezig was en dat kwam ook van heinde en verre. Zo was er zelfs “volk” vanuit Sittard-Geleen……..!!! in de persoon van Fons van der Wall, zijnde de Opa van (pupil van de week) Lewis van de Wall. In de rust hebben we nader kennis gemaakt met elkaar en Lewis was uiteraard erg blij met alle voordelen waarvan een “pupil van de week” bij ons mag gaan genieten.
De tweede helft was eigenlijk nog maar amper begonnen of we stonden al weer achter. Lang niet iedereen was al buiten (na de koffie en de warme chocolademelk….) of Marcel beging een ketser van jewelste. Ik kan de situatie nu helemaal uit gaan leggen en aan jullie voor gaan schotelen (ik heb het wél gezien) maar dat heeft geen zin. Ik kan en mag het hier ook gewoon noemen zo, want Marcel weet zelf heel goed dat dit een blunder van jewelste was. Dat hoef je een keeper zoals Marcel niet nogeens te vertellen. Wel jammer, want Marcel draait juist dit jaar een prima seizoen! En ook vandaag in de derby der derby’s houd Marcel ons minimaal 2 a 3 keer overeind. Afsluiten daarom dit hoofdstuk Marcel…. kan gebeuren, klote natuurlijk, maar klaar nu!
Wel moeten we opnieuw beginnen om de gelijkmaker te forceren. Echt forceren wordt het nu ook, want Aurora is niks te beroerd om nog iets verder in te zakken en ballen lukraak weg te schieten. Voetbal zit er vandaag niet in, maar eerlijk is eerlijk: dat geld voor beide ploegen. SVF probeert het wel degelijk, maar het is gewoon lastig om een doorgang te vinden. Aurora heeft het met name achterin goed staan, verdedigd terecht met alles wat men heeft en het zal waarschijnlijk via “klutsvoetbal” worden, dat we mogelijk nog kunnen scoren. Dan volgt er corner en Wahib is inmiddels binnen de lijnen gekomen. Wahib werkt en zwoegt zich een klap in de rondte en staat bij de corner precies op de goeie plek om deze binnen te koppen. Stand 2-2 en misschien zit er nog meer in. SVF probeert het zeker wel, maar ook Aurora durft er weer uit te komen en begrijpt dat drie punten er nou eenmaal 2 meer zijn dan 1. (en dat alles gewoon uit mijn hoofd he….. 😊) Maar na nog een paar kansjes en mogelijkheden voor beide teams fluit de scheidsrechter na een minuut of 6 terechte bijkomende tijd voor het einde. Kai Koning die zelf niet helemaal tevreden was begrepen wij, maar in onze ogen een goeie partij floot. Bedankt heer Koning!
Wat was dan nou eigenlijk dat bijzondere hoor ik jullie als lezer denken? Nou…., dat is dan het volgende: menigeen zal het mogelijk niet opgemerkt hebben, maar het laatste kwartier bracht trainer Gerard Pouw ook Simon Vernooij nog binnen de lijnen. Simon is de tweelingbroer van Bram Vernooij, die vandaag reeds in de basis gestart was. Beiden 19 jaar oud (dat heb je dan met tweelingen) en samen dus ruim een kwartier deel uitmakend van SVF 1. Ik denk dat dit een bijzondere en zelfs unieke gebeurtenis is. Er hebben diverse Cothense families samen met broers in het eerste gevoetbald, maar een ééneiige tweeling samen in ons 1e elftal kan ik me niet heugen….. Echte Cothense jongens Bram en Simon zijn de achterkleinzoons van “Gart Vernooij van het postkantoor”, kleinkinderen van Gerard Vernooij en kinderen van Niels Vernooij. Helemaal bij nu…? En wanneer ik Bram en Simon aankijk, dan doen ze me plotseling een klein beetje denken aan Hielke en Sietske vanuit de Kameleon…….
MOTM deze keer dan ook Bram Vernooij en de drie vragen luiden:
Kees: Wat vond jij nou eigenlijk van deze wedstrijd en wat is het verschil met JO 19 en het tweede? Bram: ik vond dat we beter waren en hadden moeten winnen. Het is hier wel veel intensiever en veel meer tactisch.
Kees: Maar het voetbal was niet best toch? Bram: Nee dat klopt ook wel, maar dat komt ook door onder andere het slechte veld en we kregen te makkelijk de doelpunten tegen.
Kees: hoe was dat nou: samen met je broer in het eerste en wie is er beter volgens jou? Bram: Ik had al gehoopt dat de trainer ook Simon in zou brengen en toen dat gebeurde vond ik dat best wel wijs. En of ik beter ben dan Simon? Ja natuurlijk…. 😊 😊😊.
De Was by Duurstede bon en het broodje bij de buurman kwamen zo bij Bram terecht, volledig verdient wanneer je jouw basisdebuut als één van de beteren afsluit.
Deze keer een iets langer verslag dan gebruikelijk, sorry. Maar ja, dat heb je dan met derby’s want die gaan altijd iets anders dan je verwacht. En na het optrekken van de rook werd het nog lang gezellig in de kantine. En zo hoort het ook!
Komende week uit naar Austerlitz…… altijd lastig……
Foto’s van Wim staan in een album. Ook zijn er van
Peter Beemer foto’s in een album.
Groet, Kees
