Ik heb betere zaterdagen gekend, want: -een nederlaag met 5-1, -een fles wijn verliezen en -’s avonds ook nog een matige theateravond in ons aller Calypso, gaven mij weinig plezier op deze dag. De wedstrijden tegen Schalkwijk worden als derby meestal op het scherpst van de snede gespeeld. Uit of thuis maakt daarin nooit een verschil, behalve op zaterdag 02 Maart 2024. S.V.F. werd met een 5-1 nederlaag en met de staart tussen de benen teruggestuurd naar Cothen, waar dat in de thuiswedstrijd nagenoeg andersom was. Ook verloor ik (anders dan bij ons destijds op de Nieuwe Kamp) dus vandaag een goeie fles wijn aan journalist in ruste: Hans van Echtelt. Hans: alsnog van harte met jouw 81e verjaardag en geniet van de wijn! De weddenschap tussen Hans en mij was kennelijk in heel Schalkwijk en omstreken reeds bekend, want vooraf in de bestuurskamer wilden de aanwezigen eigenlijk meteen al de kurk er vanaf halen……. Het was zoals gebruikelijk weer gezellig vóór en ná de wedstrijd, ondanks dat Schalkwijk natuurlijk hard toe is aan een nieuwe bestuurskamer, waarin je elkaar dan wél een beetje normaal kunt verstaan……. Een akoestiek om te huilen, of zou het aan mijn oren liggen?? Ik had Hans trouwens graag nóg een fles wijn gegeven, wanneer één van de beste spelers van Schalkwijk (Sam Diks) niet met een forse knieblessure vroegtijdig met een brancard van het veld af moest. In een onschuldig duel kwam Sam wel heel ongelukkig uit de strijd. Namens geheel S.V.F. van harte beterschap Sam!
Wat is dat toch in de sport; dat het soms als het ware vanzelf loopt, terwijl er dan plotseling periodes zijn waarbij er kennelijk niks meer lukt? Nou….., AJAX, het Nederlands dames voetbal elftal, FC Utrecht en ook SVF dus, zijn hier goeie voorbeelden van. Nu wil ik natuurlijk SVF niet vergelijken met die andere professionele teams welke we hier noemen, maar het fenomeen “bijzondere krachten in de sport” doet ook bij ons wel degelijk zijn opgang. Na de eerste 8 wedstrijden hadden we al 24 ! keer gescoord, waar dat in de tweede periode blijft stokken op precies de helft! van dat aantal. Natuurlijk zijn er verzachtende omstandigheden, we missen gewoon 3 (zoals we dat tegenwoordig noemen) “stakeholders”. Vince van Ee (beenbreuk) en Freek Scherpenzeel (buitenlandstage) zijn er niet bij en dat ook Bart van Dijk (bijna hele seizoen niet gezien) niet meer speelt, zijn forse aderlatingen. Tel daar bij op dat Sander Mocking (grieperig), Gijs van Woudenberg (lies) en ook Rigino Odijk (enkel) al een poos niet fit (geweest) zijn, dan leveren we natuurlijk wel fors in. Alle vastigheid is dan plotseling overboord. Maar…….we hebben het hier vorige keer ook al over gehad en we weten dat iedere amateurclub te maken krijgt met schorsingen en blessures.
En tóch blijft het dan gewoon heel erg raar, dat een team in maximaal 45 minuten tijd zover door de ondergrens kan zakken. Want dat was vandaag wel degelijk aan de orde; met name de periode in de tweede helft, nadat Sam Diks van het veld gedragen was, gaven we niet meer thuis. Waar je zou kunnen denken dat de schrik er bij Schalkwijk goed in zou zitten, nu zij het waarschijnlijk de rest van het seizoen zonder één van hun beste spelers moeten gaan doen, was dit toch echt andersom. We zagen de eerste helft dat beide ploegen best wel aan elkaar gewaagd waren, maar dat was vanaf minuut 3 in de tweede helft een geheel ander verhaal. Schalkwijk komt (na een noodzakelijke onderbreking van circa 25 minuten) steeds meer aan voetballen toe, terwijl SVF blijft (ik noem het maar) modderen met de bal. Véééél te lang met de bal lopen, duels verliezen (of in ieder geval niet winnen), weinig of zelfs géén communicatie, elkaar moeilijk kunnen vinden en vooral: veel te vaak “de kaas van het brood laten eten” door Schalkwijk-spelers. Overtuiging en elkaar vinden is altijd: én + én! Elkaar vinden betekend ook dat je moet zorgen dat een bal aankomt en overtuiging betekent ook dat je ieder moment aanspeelbaar moet zijn!! En daar ontbrak het aan, oftewel: helaas…..: niets van gezien in de tweede helft. Bovendien blijkt Schalkwijk dan vandaag ook nog eens zeer effectief te zijn met de kansen welke zij voor zichzelf creëren. Iedere kans wordt plotseling omgezet in een doelpunt en zo kan er dan dus een 5-1 einduitslag tot stand komen. Ook goed verdedigen is een kunst, hoewel we zeker niet alleen maar onze verdedigers de schuld gaan geven. Ik ga deze keer maar geen namen noemen, want “langs de lijn” waren we het er over eens dat er (zeker in de tweede helft) eigenlijk niemand een voldoende behaalde vandaag. Hoewel…., invaller Tygo Witkamp was dan de enige positieve uitzondering hierop, want die liet nog wel aardige dingen zien.
We kunnen er niet omheen: de eerste helft was ook al niet erg goed, maar toen “ging het allemaal nog wel redelijk gelijk op”. De tweede helft scharen we helaas toch onder de zogenaamde collectieve wanprestatie. Wanneer een ploeg zoals SVF nou eenmaal is geen strijd meer levert en de overtuiging mist, dan worden we gewoon een matig ploegje en dat gaat het moeilijk worden om aanstaande zaterdag Aurora pijn te doen.
We gaan deze keer maar niet alle minuten door, daar hebben we bij SVF gewoon te weinig aanleiding voor. Schalkwijk heeft met name door een sterke tweede helft verdiend gewonnen met 5-1. Zij toonden: meer power, meer inzet, effectiviteit met hun kansen en troefden een matig SVF in de tweede helft volledig af. Een zeer goeie scheidsrechter overigens in de persoon van de heer R. van Soest, die het met de welbekende assistenten Wim Uijttewaal (Schalkwijk) en “onze” Jeroen van Schaik totaal niet moeilijk had vandaag. En eerlijk is eerlijk: ook beide ploegen maakten er gewoon een sportieve pot voetbal van. Misschien één foutje van de scheids en dat was een situatie waarbij keeper Marcel Laros, na miscommunicatie met Jesse Bongers, ver uit zijn doel de spits van Schalkwijk vloerde. Waar een gele kaart zijn deel was, had dit ook zo maar rood kunnen zijn. Maar zoals na de wedstrijd de trainer van Schalkwijk (Marco Tangelder) meldde: met deze uitslag kan ik leven met die gele kaart, maar wanneer we verloren hadden… Neemt allemaal niet weg dat dhr. Van Soest een puike wedstrijd floot.
Sommige wedstrijden moet je maar snel vergeten, als je er maar van leert! Schalkwijk – SVF was voor ons zo’n wedstrijd. En ook dát leert met name de voetbalsport: het kan zo maar weer kantelen en de goeie kant opdraaien en ook hoef je met name bij het voetbal niet de beste ploeg te zijn om toch te winnen! En dat moet dan de opsteker zijn voor de rest van het seizoen. Belangrijkste momenten: goeie en leuke ontvangst, veel ouwe bekenden, fles wijn verloren, uitstekende scheidsrechter en assistenten, doelpunten Schalkwijk: Joris Sturkeboom, Vince Seelen, Bas van Dijk en Jimmy van Wijk plus 1 eigen doelpunt SVF. Doelpunt (penalty) SVF: Sander Mocking.
Aanstaande zaterdag Aurora op sportpark De Nieuwe Kamp, met mooi weer en muziek!
MOTM: voor mij Tygo Witkamp.
Opstelling: Marcel Laros, Bas Terlouw, Nando Koedam, Gijs de With, Tim van Galen, Sander Mocking, Joost Pouw, Wahib el Makrini, Gijs van Woudenberg, Rik vd Mispel, Remco de Broeder,
Wissels: Jesse Bongers, Stijn Brandts, Tygo Witkamp, Rigino Odijk
Foto’s van Wim Terwint staan in een album.
Groet, Kees
