We zijn weer begonnen !!! Weliswaar met oefenvoetbal, maar we zijn in ieder geval weer uit onze “holen” gekropen om het “edele” voetbalspel en wat daar allemaal bij hoort, ten uitvoer te brengen. Corona/omicron heeft er in gehakt dat is wel zeker. Eerlijk is eerlijk: bij mij persoonlijk viel het best wel allemaal mee, anderen hebben er veel meer (psychische) last van gehad. En ik begrijp dat wel; wij hebben makkelijk “lullen” daar achter in de Wijkersloot met twee bedrijven welke allebei niet echt geraakt werden door deze pandemie. Zeker: het was af en toe passen en meten, maar dat staat in geen enkele verhouding tot bijvoorbeeld de horeca, de zorg en/of de evenementen.
Heel erg blij ben ook ík natuurlijk wel, omdat ook ik wel degelijk het voetbal begon te missen. Maar met name was ik al dat geleuter omtrent de pandemie inmiddels enorm zatgeworden. Ik keek al geeneens meer naar het nieuws en ook alles in de krant over Corona en Omicron weigerde ik nog langer te lezen. Ik was wel klaar met alle bullshit welke mensen over elkaar heen storten, waarbij de één nog meer verbaal geweld gebruikte dan de ander en waar de “polarisatie” alleen maar toenam. Het kan trouwens niet anders of “polarisatie” wordt het woord van 2022, want dit woord werd te pas en te onpas wel hééél erg veel gebruikt. In het voetbal weten we dat er zo ongeveer 17 miljoen scheidsrechters zijn in Nederland, maar Corona/Omicron heeft ons geleerd dat er ook 17 miljoen Nederlanders zijn, die kennelijk verstand hebben van virusziekten en het ook allemaal beter denken te weten. Maar de uiteindelijke oplossing had niemand! Twee jaar geleden niet en nog steeds niet.
Afijn….: we zijn weer begonnen!!! Met voetballen bedoel ik dan. Geoefend met ons eerste elftal tegen vorige week VVJ en gister bij FC Driebergen. De club waar Hans van Vught het gezicht van die club is. Hans die daar als vrijwilliger zowat alles regelt. Een pracht kerel die onlangs 75 jaar is geworden. Ik kom Hans heel af en toe nog tegen bij het Walking Football, wat we beiden nog regelmatig doen. Gewoon nog steeds genieten van het voetbalspel, wat je tegenwoordig vanaf je vierde jaar tot aan je honderdste echt fysiek uit kunt voeren. Genieten van het spel en vooral ook genieten van alles daar omheen, zoals het ontmoeten van mensen en lekker “lullen” over alles wat zich afspeelt in de wereld. Menig wereldprobleem komt dan aan de orde en wordt “opgelost”.
We zijn weer begonnen!!! Begonnen met een geheel opgefriste kantine bij SVF, waar enorm veel vrijwilligers een prachtig resultaat hebben bereikt. Nog steeds lukt dat met name in Cothen: mensen die de kar trekken en vervolgens anderen mee krijgen om samen aan de slag te gaan. Samendingen aanpakken waarbij de kosten enorm gedrukt worden door zelfwerkzaamheid en sponsoring door Cothensebedrijven van materialen. Dat “dorpse” is toch best wel uniek. Het zal ongetwijfeld ook elders nog wel gebeuren, maar Cothen mag hierin best wel als een voorbeeld genoemd worden. En daar mogen ze in Cothen heel erg trots op zijn.
We zijn weer begonnen!! En dan wil ik het natuurlijk ook nog wel effe over voetbal hebben. Tegen Driebergen begonnen we niet echt heel goed. Dat mág natuurlijk, want het is niet voor niets oefen voetbal. Uitproberen van tactieken, uitproberen van andere (jonge) spelers, uitproberen van spelers op andere plekken in het elftal, het hoort allemaal bij oefen voetbal. Tegen VVJ werd nog een 4-1 nederlaag geleden en tegen Driebergen stonden we in de rust dus achter met 2-0. Na een aantal omzettingen zagen we SVF twee bijzonder mooie doelpunten maken en eindigde het duel dus in 2-2. Oftewel: er zit behoorlijke vooruitgang in en dat is mooi om te constateren. Op zich dus een nuttige middag, welke nog nuttiger werd omdat we daarna in de vernieuwde kantine (waarvan ik voorstel om dit vanaf nu “het SVF paviljoen” te gaan noemen) onder het genot van een heerlijk biertje nog effe na konden praten. Effe nog de laatste gebeurtenissen doornemen en nog effe “lullen” over de wedstrijd waarin “Jantje de beste was en Pietje een grove blunder maakte”. De meeste SVFers weten dat ik persoonlijk niet zo bezig ben met in welke klasse we zouden moeten voetballen. Ik vind het veel belangrijker dat we lekker als dorpsclub bezig zijn. Een club waar je veilig en vooral met veel plezier de voetbalsport kunt bedrijven. En waar presteren belangrijk is, maar zeker niet het aller belangrijkst. Tweede, derde, vierde of vijfde klas….. het zal allemaal wel. Ik vind het gewoon leuk om vele derby’s te spelen, lekker in de buurt bijvoorbeeld tegen Aurora, ’t Goy, Odijk, Bunnik en Schalkwijk. Maar laat er ook geen misverstand over bestaan: ook ik wil winnen, iedere wedstrijd weer!!! Dus inzet en passie moet er wel degelijk zijn. En dat zag ik gister gewoon weer terug bij ons eerste elftal. En ná de wedstrijd is het over, ofdat we nou winnen, gelijk spelen of verliezen.
We zijn weer begonnen!!! En dat is heerlijk! Wég met dat gezeik over Corona/Omicron, wég met polarisatie, wég met verbaal geweld, wég met psychische problemen bij vooral onze jongeren, wég met alle kritiek op de politieke leiders en het OMT, wég met dat doemdenken!! VOETBALLEN NU !!!
Foto’s van Wim terwint staan in een fotoalbum.
Groet,
Kees
